Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 15 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na czynność Starosty M. z dnia [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu postanawia: odrzucić skargę
Wnioskiem z dnia 06 marca 2014 r. strona wystąpiła do Starosty M.
o zwrot uiszczonej opłaty za wydanie karty pojazdu od samochodu marki O. A., nr rej. [...] w wysokości 425 zł. Wnioskodawca powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04 stwierdzający niezgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisów, na podstawie których pobierana była przez organy opłata za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł.
W odpowiedzi na złożony wniosek, pismem z dnia [...] Starosta M. odmówił stwierdzenia nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdu, albowiem wniosek dotyczy pojazdu zarejestrowanego przed uzyskaniem przez Rzeczpospolitą Polską statusu członka Unii Europejskiej.
Nie zgadzając się z wydanym rozstrzygnięciem, strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, w której wniosła o uchylenie zaskarżonego aktu Starosty M. z dnia [...] stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności oraz stwierdzenie obowiązku organu dokonania zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości 425 zł.
Zgodnie z zarządzeniem z dnia 02 września 2014 r. Sąd wezwał Starostę M. do udzielenia informacji, czy skarżący przed wniesieniem skargi wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa. W przypadku złożenia takiego wezwania, Sąd wezwał organ do jego nadesłania wraz z udzieloną odpowiedzą organu oraz zwrotnym potwierdzeniem odbioru przesyłki zawierającej tę odpowiedź.
Pismem z dnia 09 września 2014 r. Starosta M. poinformował, że skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu nie wezwał organu do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa (§ 3). Czynność, której przedmiotem jest odmowa zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu mieści się w pojęciu czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 53 § 2 p.p.s.a., w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
Uwzględniając powyższe przepisy należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie warunkiem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego na czynność Starosty M. odmawiającą wnioskodawcy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu było uprzednie wystąpienie przez stronę do tego organu w terminie czternastu dni od dnia doręczenia mu pisma z dnia [...] odmawiającego zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu, z pisemnym wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Z akt sprawy wynika, że skarżący nie dopełnił tego obowiązku, a zatem nie wyczerpał przysługujących mu z mocy ustawy środków zaskarżenia. Powyższe potwierdza pismo Starosty M. z dnia [...], w którym wskazano, że skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu nie wezwał organu do usunięcia naruszenia prawa.
Mając na uwadze powyższe, Sąd stwierdza, że niniejsza skarga jako przedwczesna jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.