Skarga wniesiona do sądu administracyjnego po upływie terminu do jej wniesienia podlega odrzuceniu przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz po rozpoznaniu w dniu 6 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza S. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] marca 2006 r. Nr [...] w przedmiocie przedłużenia czasu obowiązywania dotychczasowych taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę. 2. zwrócić stronie skarżącej wpis od skargi w kwocie 300 zł (słownie: trzysta złotych).-
Burmistrz S. pismem z dnia 5 kwietnia 2006 r. wezwał Radę Miejską w B. do usunięcia naruszenia interesu prawnego polegającego na podjęciu przez Radę uchwały z dnia [...] marca 2006 r., Nr [...] w sprawie przedłużania czasu obowiązywania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków. Powyższe pismo zostało doręczone adresatowi w dniu 10 kwietnia 2006 r. (k.53 - 55 akt sprawy).
W dniu 10 lipca 2006 r. (data nadania przesyłki listowej w urzędzie pocztowym), Burmistrz S. złożył za pośrednictwem Rady Miejskiej w B. skargę na wskazaną wyżej uchwałę.
W przedmiotowej sprawie uchwała Rady Miejskiej w B. skarżona jest w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Zgodnie z postanowieniami tego uregulowania, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ stanowiący jednostkę samorządu terytorialnego w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Tymczasem Rada Miejska w B. w ogóle nie udzieliła odpowiedzi na wystosowane przez Burmistrza S. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (vide: pismo Burmistrz S. z dnia 27 września 2006 r., k.60).
Termin wniesienia skargi do sądu jest w omawianym przypadku terminem, którego ustalenie zależy od tego, czy i kiedy doręczono skarżącemu odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego lub uprawnienia.
W sprawie zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały organu gminy w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stosuje się terminy do wniesienia skargi przewidziane w art. 53 ust.2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Mianowicie w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, m.in. zatem skarg na akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
W przypadku, gdy organ gminy nie udzieli odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, maksymalny termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego określony w przywołanym art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wynosi zatem 60 dni i liczony jest od dnia wniesienia wezwania do usunięcie naruszenia. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa strony skarżącej zostało doręczone Radzie Miejskiej w B. w dniu 10 kwietnia 2006 r. Od tego dnia, z uwagi na nie udzielenie odpowiedzi na powyższe wezwanie swój bieg rozpoczął 60 - dniowy termin do złożenia skargi do sądu administracyjnego.
Składając skargę w dniu 10 lipca 2006 r. strona skarżąca uchybiła zatem terminowi do jej wniesienia.
W myśl art. 58 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2, art. 58 § 3 i art. 53 § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
O zwrocie kwoty uiszczonego wpisu od skargi Sąd orzekł na podstawie 232 § 1 pkt 1 lit. a) tejże ustawy.