Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący asesor WSA Piotr Pietrasz (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 07 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K, Z,, R, Z., E. Z. i D. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn p o s t a n a w i a odrzucić skargi R. Z., E. Z. oraz D. Z..-
K. Z., R. Z., D. Z. oraz E. Z. złożyli do tut. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2007 r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji w przedmiocie ustalenia K. Z. podatku od spadków i darowizn w wysokości 1172 zł z tytułu nabycia spadku.
Zgodnie z treścią art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny oraz w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich i organizacja społeczna, jeżeli sprawa mieści się w zakresie jej statutowej działalności i brała ona udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (art. 50 § 2).
Legitymacja do złożenia skargi została oparta zatem na kryterium interesu prawnego. Oznacza to, że skargę może wywieść, co do zasady, podmiot, który wykaże związek między chronionym przez przepisy prawa materialnego, a także przez przepisy prawa procesowego lub ustrojowego - interesem prawnym a aktem lub czynnością organu administracji publicznej (por. B. Adamiak, J. Borkowski "Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne", Warszawa 2003, str. 424).
Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku. Interes ten winien być osobisty, własny, indywidualny.
Osoba nie mająca interesu prawnego nie może poszukiwać ochrony na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego. W rezultacie skarga wniesiona przez podmiot nie mający legitymacji skargowej podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, wobec faktu, iż zaskarżona decyzja adresowana jest do innego podmiotu (Pani K. Z.), natomiast R. Z., D. Z. oraz E. Z. nie byli uczestnikami postępowania w przedmiocie wymiaru podatku K Z. , tym samym wnosząc skargę dokonali czynności procesowej, do której nie byli uprawnienie w świetle art. 50 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
W związku z faktem, iż uprawnienie do złożenia skargi do sądu administracyjnego stanowi podstawową przesłankę dopuszczalności skargi, a R Z, D Z oraz E Z takiej legitymacji nie posiadają, ich skarga na mocy art. 58 § 1 pkt 6 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi podlegała odrzuceniu, o czym orzeczono jak w sentencji postanowienia.