Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta B. w przedmiocie nieudzielenia absolutorium
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta B. na uchwałę Rady Miasta B. z dnia [...] czerwca 2016 r. Nr [...] w przedmiocie nieudzielenia absolutorium p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić stronie skarżącej uiszczony wpis sądowy w kwocie 300,00 zł (słownie: trzysta złotych). ,

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miasta B. uchwałą z dnia [...] czerwca 2016 r. [...] nie udzieliła absolutorium Prezydentowi Miasta B. z wykonania budżetu miasta za 2015 rok.

Pismem z dnia [...] lutego 2017 r. Prezydent Miasta B. wezwał Radę Miasta B. do usunięcia naruszenia prawa.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku złożonej na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm., dalej: "u.s.g."), Prezydent Miasta B. zarzucił zaskarżonej uchwale naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 4 i art. 28a ust. 1 u.s.g. oraz art. 199 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870 ze zm.). Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że zaskarżona uchwała odmawiająca udzielenia absolutorium wpływa bezpośrednio na sferę prawną skarżącego, gdyż jest pierwszym etapem odwołania Prezydenta Miasta B. Prezydent miasta ma zatem legitymację do wniesienia skargi w trybie art. 101 u.s.g. Dodatkowo powołano się na uzasadnienie postanowienia WSA w Białymstoku z dnia 29 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Bk 1203/16.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta B. wniosła o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi podniesiono, że prezydent miasta, jako organ wykonawczy, nie może powoływać się na naruszenie interesu prawnego tego organu przez inny organ gminy, stąd nie jest uprawniony do złożenia skargi w trybie art. 101 u.s.g. W zakresie wniosku o oddalenie skargi wskazano, że sąd administracyjny dokonując oceny legalności uchwały o nieudzieleniu absolutorium, nie ma podstaw prawnych do zakwestionowania zastosowanych przez radę kryteriów oceny realizacji budżetu. Jeżeli spełnione zostały wymogi formalne, a rada dokonała oceny wykonania budżetu odbiegającego od zaplanowanego i z tego powodu nie zostało udzielone absolutorium, to takie stanowisko mieści się w zakresie jej kompetencji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Zdaniem sądu Prezydent Miasta B., jako organ, nie ma legitymacji skargowej do wniesienia skargi na uchwałę Rady Miasta B. w przedmiocie nieudzielania absolutorium z wykonania budżetu Miasta za 2015 rok.

Sąd przyjął to stanowisko po dokonaniu analizy art. 101 ust. 1 u.s.g., który stanowił podstawę wniesienia skargi, jak też poglądów orzecznictwa i doktryny w tym zakresie.

Zgodnie z przywołanym przepisem każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.

Skargę na uchwałę rady gminy może zatem wnieść ten, kto zgodnie z normą prawa materialnego ma interes prawny lub uprawnienie. Przez pojęcie interesu prawnego należy rozumieć interes zgodny z prawem i interes chroniony przez prawo. Interes prawny powinien być osobisty, własny, indywidualny. Powinien bezpośrednio dotyczyć sfery prawnej skarżącego. Składający skargę musi wykazać, że konkretnym wypadku istnieje związek pomiędzy jego własną chronioną prawem sytuacją, a zaskarżoną uchwałą. To znaczy, że uchwała narusza jego interes prawny lub uprawnienie.

Strona 1/3