Wniosek w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi A. Z. - A. w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego postanawia: przywrócić skarżącemu A. Z. termin do uiszczenia wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 7 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę A. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania zgłoszenia celnego. Powodem odrzucenia skargi było nie uiszczenie, mimo wezwania Sądu, wpisu sądowego od skargi.

W piśmie z 18 września 2017 r. Skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Wyjaśnił, że ubiega się o zwrot cała za lata 2013 - 2016 r. w kilkuset sprawach i we wszystkich z nich, które już zawisły przed Sądem ubiega się o zwolnienie od kosztów sądowych. W przedmiotowej sprawie nie złożył w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania do uiszczenia wpisu od skargi wniosku o przyznanie prawa pomocy z uwagi na oczywistą omyłkę pisarską. Sporządzając kilkadziesiąt wniosków o zwolnienie od kosztów sądowych na formularzu PPF w sprawach zawisłych przed Sądem omyłkowo nie poprawił sygnatury akt sprawy sądowej, co skutkowało złożeniem dwóch wniosków o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie o sygn. I SA/Bk 741/17, podczas gdy zamiarem Skarżącego było złożenie dwóch formularzy, jednego do sprawy I SA/Bk 741/17 i drugiego do przedmiotowej sprawy I SA/Bk 742/17. Bieżąca kontrola korespondencji nadchodzącej z organów oraz Sądu skutkuje tym, że niemożliwy jest uniknięcie jakiś błędów czy literówek. Dlatego też, zdaniem Skarżącego w powyższym zakresie nie może być mowy o zawinionym działaniu Skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważy(, co następuje.

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej powoływana jako p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Oprócz złożenia wniosku w tej kwestii, warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest również łączne spełnienie następujących przesłanek. Mianowicie pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Nadto strona ma obowiązek uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 ww. ustawy).

W ocenie Sądu okoliczności wskazane we wniosku uprawdopodobniają brak winy strony w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi i dają podstawę do jego przywrócenia. Analiza akt sprawy o sygn. I SA/Bk 741/17 potwierdza stanowisko prezentowane przez Skarżącego, że omyłkowo zostały złożone do tej samej sprawy sądowoadministracyjnej dwa wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych (k. 17-22 akt sprawy I SA/Bk 741/17), podczas gdy wolą Skarżącego było złożenie ich zarówno do sprawy I SA/Bk 741/17 jak i I SA/Bk 742/17. Powyższe wnioski zostały złożone w dniu 24 sierpnia 2017 r., a zatem w trakcie biegu terminu do uiszczenia wpisu sądowego w przedmiotowej sprawie. Spełnione zostały także dwie pozostałe przesłanki warunkujące pozytywne rozpoznanie wniosku, a mianowicie złożenie go w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia oraz dokonanie uchybionej czynności procesowej - złożenie wniosku na formularzu do zwolnienie od kosztów sądowych. W związku z powyższym uznano, że istnieją podstawy do wnioskowanego przywrócenia terminu.

Orzeczono więc jak w sentencji postanowienia w oparciu o przepis art. 86 § 1 p.p.s.a.

Strona 1/1