Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie wysokości rocznych stawek podatku od nieruchomości na rok 2015
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku W składzie następującym: Przewodniczący: Sądzia NSA Zbigniew Romała po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 29 października 2014 r. Nr [...] w sprawie wysokości rocznych stawek podatku od nieruchomości na rok 2015 postanawia: umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku - po rozpoznaniu wniosku skarżącego W. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w niniejszej sprawie - odmówił przyznania prawa pomocy.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FZ 343/16, oddalił zażalenie na powyższe postanowienie. Odmawiając uwzględnienia wniesionego zażalenia, Sąd zauważył, iż skarżący nie wyjaśnił swojej sytuacji. Wskazał, iż skarżący twierdząc, że nie ma środków, nie wskazał za co kupuje jedzenie i płaci rachunki za prąd. Zauważył też, iż wyjaśnienie swojej sytuacji życiowej nie wiązałoby się dla skarżącego z kosztami ponad zakup znaczka i koperty, co skarżący i tak zrobił, wnosząc sprzeciw i zażalenie.

Wnioskiem, uzupełnionym na formularzu PPF w dniu 10 listopada 2016 r., skarżący ponownie zwrócił się o przyznanie w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Z oświadczenia wnioskodawcy o jego stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz dodatkowego oświadczenia z dnia 23 stycznia 2017 r. wynika, że wnioskodawca nie uzyskuje żadnego dochodu, prowadzi sam gospodarstwo domowe, nie jest właścicielem nieruchomości, nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych, innych praw majątkowych, wierzytelności ani przedmiotów o wartości powyżej 5.000 zł, nie otrzymuje świadczeń z opieki społecznej, nie korzysta z pomocy innych osób (w tym rodziny), nie ponosi żadnych kosztów ani opłat, bo nie ma za czego.

W myśl art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.- prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:

1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;

2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W sytuacji, gdy przedmiotem postępowania w przedmiocie przyznania prawa pomocy jest wniosek złożony po prawomocnym rozpoznaniu uprzednio złożonego przez stronę wniosku w tym przedmiocie, o tożsamym do poprzednio zgłoszonego zakresie żądania, nie może ulegać wątpliwości, że wniosek taki podlega ocenie przez pryzmat kryteriów wskazanych w art. 165 p.p.s.a., tj. przepisu uzależniającego uchylenie bądź zmianę postanowień niekończących postępowania w sprawie od stwierdzenia zmiany okoliczności sprawy.

Strona 1/2