Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Szumacher po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. M. na rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta w przedmiocie podatku od środków transportowych postanawia: odrzucić skargę
UZASADNIENIE:
W dniu 5 grudnia 2007 r. złożona została skarga na rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta w przedmiocie podatku od środków transportowych należnego od P. M.
Zarządzeniem z dnia 6 grudnia 2007 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu lub zaskarżonej czynności oraz podanie wartości przedmiotu zaskarżenia wraz z pouczeniem, że zaniechanie uzupełnienia wskazanych powyżej braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania spowoduje odrzucenie skargi.
Pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. skarżący, w wykonaniu powyższego zarządzenia, wskazał, że przedmiotowy podatek od środków transportowych za lata 2002- 2007 został wpłacony na podstawie postanowień z [...] r. [...] i [...] zaskarżonych odwołaniem z dnia 27 marca 2003 r. oraz wezwań z dnia [...] nr [...] (zaskarżonego odwołaniem z 14 kwietnia 2003 r.), z dnia [...] r. nr [...] (zaskarżonego odwołaniem z 6 czerwca 2003 r.), z dnia [...] r. nr [...] (zaskarżonego odwołaniem z 5 grudnia 2005 r.), z dnia [...] r. nr [...]. Skarżący wyjaśnił, że na wniesione odwołania nie udzielono dotychczas żadnej odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2003 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, zaś kontrola tej działalności, zgodnie z § 2 wskazanego wyżej przepisu, obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: decyzje administracyjne, postanowienia, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż akty prawa miejscowego, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego. Kontrola działalności administracji publicznej obejmuje także orzekanie w sprawach na bezczynność organów w sytuacji, gdy powinny one wydać decyzję administracyjną, jedno ze wskazanych wyżej postanowień albo innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej.
W myśl art. 52 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do art. 52 § 2 ww. ustawy przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Wyczerpanie środków zaskarżenia, o którym mowa w cytowanym przepisie nie oznacza jedynie wniesienia środka zaskarżenia. Dla spełnienia ustawowego warunku dopuszczalności skargi konieczne jest rozpoznanie wniesionego środka zaskarżenia przez organ administracji publicznej (por. B. Deuter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Zakamycze 2005, str. 140).
Skarżący w niniejszej sprawie wniósł skargę przed wydaniem rozstrzygnięcia drugoinstancyjnego w przedmiocie wniesionych odwołań, a więc bez wyczerpania przysługujących środków zaskarżenia. Powyższe skutkuje uznaniem skargi za niedopuszczalną.
Sąd uznał za stosowne wyjaśnić skarżącemu, że w przypadku nadmiernego opóźnienia organu administracyjnego w rozpoznawaniu złożonych odwołań służy mu, stosowanie do art. 3 § 1 pkt 8 p.p.s.a., skarga na bezczynność.
Z uwagi na powyższe, Sąd uznając skargę za niedopuszczalną na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.