Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 20 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na zalesienie postanawia oddalić wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 grudnia 2010 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego do skargi na Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 20 października 2010 r. w kwocie 200 zł, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem jej odrzucenia.
Powyższe wezwanie zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 11 stycznia 2010 r. (potwierdzenie odbioru - k.32 akt). Zatem termin zakreślony do uiszczenia wpisu upłynął z dniem 18 stycznia 2011 r.
W dniu 25 stycznia 2011 r. (data stempla pocztowego) skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, w którym wskazał, że uchybił terminowi z powodu choroby. Jednocześnie uiścił wpis, dokonując wpłaty w urzędzie pocztowym w dniu 25 stycznia 2011 r. (potwierdzenie wpłaty - k. 33 akt).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.), czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Od negatywnych skutków uchybienia terminu strona może bronić się składając wniosek o przywrócenie terminu. Warunki przywrócenia terminu do dokonania spóźnionej czynności procesowej regulują przepisy art. 86 i art. 87 P.p.s.a.
Aby przywrócić termin do dokonania spóźnionej czynności łącznie muszą wystąpić przesłanki określone w powołanych przepisach: (1) musi zostać złożony wniosek o przywrócenie terminu, (2) termin na złożenie wniosku wynosi 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu, (3) spóźnienie musi negatywnie rzutować na sytuację prawną strony, (4) we wniosku należy uprawdopodobnić, że spóźnienie nie było zawinione, (5) równocześnie z wnioskiem strona winna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Rozważając przesłankę braku winy strony w uchybieniu terminu należy stwierdzić, iż brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności sądowej stanowi konieczną i jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przepis art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1 P.p.s.a. stanowiąc o tej przesłance nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony ubiegającej się o przywrócenie terminu.
Ocena ta została pozostawiona uznaniu sądu, który badając wystąpienie braku winy w uchybieniu terminu powinien dokonywać ocen z wykorzystaniem wszystkich okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy (por. wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 745/98, LEX nr 42023).
Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania należytej staranności przy prowadzeniu własnych spraw i szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych.
W literaturze przedmiotu dominuje pogląd, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, czyli gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (por. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004, str. 329). W ocenie Sądu przywołana przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku okoliczność nie uprawdopodobnia braku jego winy w uchybieniu terminu; nie może być bowiem uznana za okoliczność obiektywnie usprawiedliwiającą uchybienie terminowi, w sytuacji gdy została sformułowana w sposób ogólnikowy, bez jakiegokolwiek wyjaśnienia, tj. bez podania przyczyn choroby i czasu jej trwania oraz nie została w żaden sposób potwierdzona.
Z tych względów Sąd uznał, że skarżący nie dołożył wymaganej w zaistniałych okolicznościach staranności, co wyłącza przyjęcie, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy i na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.