Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G.-S. i Michała S. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Gdańsku z dnia 29 listopada 2001 r., sygn. akt I SA/Gd 1942/01 odrzucającym skargę na decyzję Izby Skarbowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. postanawia: odrzucić skargę.
Postanowieniem z dnia 29 listopada 2001 r., sygn. akt I SA/Gd 1942/01 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku odrzucił skargę J. G.-S. i M. S. na decyzję Izby Skarbowej [...] z [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. z uwagi na nieuiszczenie w terminie wpisu sądowego od skargi.
Dnia 26 listopada 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem NSA z dnia 29 listopada 2001 r. Skarżący jako podstawę wznowienia wskazali wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r., SK 18/09, opubl. w Dzienniku Ustaw z 2013 r. poz. 985, którym Trybunał orzekł, że art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r., jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 Konstytucji RP. Wyjaśnili, że [...] Urząd Skarbowy [...] decyzją z dnia [...], wydaną m.in. na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalił skarżącym zryczałtowany podatek dochodowy za rok 1997 z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Izbę Skarbową [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r. orzeka właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2013 r. Poz. 270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.), sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, w przypadku gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, zakreślony został w art. 272 § 2 p.p.s.a. i wynosi trzy miesiące od dnia wejście w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (w niniejszej sprawie rozpoczął on swój bieg z dniem 27 sierpnia 2013 r.). Jednocześnie przepis zawarty w art. 278 p.p.s.a. stanowi, że po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana. Termin ten jest terminem materialnoprawnym i nie podlega przywrócenia; biegnie niezależnie od terminów zawitych do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Oznacza to, że nawet jeśli skarga o wznowienie postępowania zostanie wniesiona z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 272 § 2 p.p.s.a., ale po upływie pięcioletniego terminu z art. 278 p.p.s.a., to będzie ona podlegała odrzuceniu na posiedzeniu niejawnym, bez konieczności rozpatrywania merytorycznej zasadności zgłoszonych w niej podstaw.
W rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, że postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2004 r., którym odrzucono skargę - zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) - stało się prawomocne w dacie jego wydania.
W świetle powyższych ustaleń Sąd stwierdził, że skarga z dnia 26 listopada 2013 r. o wznowienie postępowania została wniesiona przez skarżących z uchybieniem pięcioletniego terminu.
Z tych też przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 280 p.p.s.a. w związku z art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę odrzucił. Z uwagi na odrzucenie skargi na skutek uchybienia terminu do jej wniesienia Sąd nie ustosunkował się do podniesionych w skardze zarzutów i twierdzeń strony.