Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawek tej opłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Rischka po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. D. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawek tej opłaty postanawia: pozostawić wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 sierpnia 2013 r. skarżący S. D. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od wpisu sądowego od skargi kwocie 300 zł.

W dniu 2 września 2013 r. (dowód: potwierdzenie odbioru, k. 22) doręczono skarżącemu urzędowy formularz PPF celem jego wypełnienia i nadesłania do Sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

W dniu 9 września 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący złożył na urzędowym formularzu PPF wniosek o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

Z uwagi na to, że nadesłany formularz zawierał braki formalne, polegające na nieprawidłowym wypełnieniu punktów 6-10, referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 12 września 2013 r. wezwał skarżącego do prawidłowego wypełnienia (zgodnie z pouczeniem) ww. punktów formularza PPF, przesyłając mu w tym celu ponownie urzędowy formularz PPF.

Termin wyznaczony skarżącemu do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku upłynął bezskutecznie z dniem 15 października 2013 r.

Zarządzeniem z dnia 21 października 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 541/13, referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawiono wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Odpis ww. zarządzenia referendarza sądowego doręczono skarżącemu w dniu 8 listopada 2013 r. (dowód: potwierdzenie odbioru, k. 37).

W dniu 15 listopada 2013 r. skarżący złożył sprzeciw od zarządzenia referendarza sądowego, w którym zarzucił referendarzowi sądowemu naruszenie przepisu art. 133 § 1 w zw. z art. 167 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. Poz. 270 ze zm.) -zwanej dalej p.p.s.a. - oraz art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji RP.

Do dnia wydania niniejszego orzeczenia skarżący nie uzupełnił braków formalnych wniosku o prawo pomocy złożonego na urzędowym formularzu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 260 p.p.s.a. w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Stosownie do art. 252 § 2 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Natomiast na podstawie art. 257 p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.

W rozpatrywanej sprawie skarżący pomimo ponownego doręczenia mu formularza PPF celem usunięcia braków formalnych złożonego wniosku z dnia 9 września 2013 r. przez prawidłowe jego wypełnienie nie uczynił tego, podejmując w zamian w piśmie z dnia 15 października 2013 r. polemikę z zasadnością obowiązku podania danych wskazanych w punktach 6-10 formularza PPF.

Podkreślić należy, iż skarżący został pouczony o skutkach niezłożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na prawidłowo wypełnionym formularzu PPF, a zatem miał wiedzę, że jego wniosek zostanie pozostawiony bez rozpoznania, jeżeli nie wykonana zobowiązania do usunięcia braków formalnych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na mocy przywołanego art. 257 p.p.s.a. pozostawił zawierający braki wniosek skarżącego bez rozpoznania.

Strona 1/1