Dnia 12 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Irena Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 listopada 2009 r., Sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 rok p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Decyzją z dnia 16 listopada 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta określającą "A" (zwany dalej "A") wymiar podatku od nieruchomości za 2005 rok.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku podatnik wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że wykonanie decyzji skutkowałoby trudnymi do odwrócenia konsekwencjami w postaci pozbawienia wnioskodawcy płynności finansowej i wstrzymania działalności statutowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) - dalej p.p.s.a, Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, że przepis art. 61 p.p.s.a. wskazuje na szkodę (majątkową, bądź niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, zaś jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 roku, GZ 138/2004).
Sąd w pełni podziela pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w postanowieniu z dnia 7 kwietnia 2005 roku wydanym w sprawie sygn. akt II OZ 201/2005 wskazał, iż wnioskujący musi dokładnie przytoczyć okoliczności, które przemawiają za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody i negatywnych skutków zależy orzeczenie Sądu, które także musi dokładnie wskazywać przyczyny wstrzymania lub odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji lub aktu.
Nie może budzić wątpliwości, że strona skarżąca w żaden sposób nie wykazała zaistnienia okoliczności świadczących o możliwości wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Skarżący "A" jedynie w sposób ogólnikowy wskazał bowiem, że za takim rozstrzygnięciem przemawia niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci pozbawienia płynności finansowej i wstrzymania statutowej działalności. Wnioskodawca nie uprawdopodobnił jednak swojego stanowiska.
Sąd będąc zobligowanym do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia wniosku z urzędu (zgodnie z tezą orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2005 roku, wydanego w sprawie II OZ 155/2005), poddał w tym kierunku analizie materiał zgromadzony w aktach sprawy [...], której przedmiotem było rozstrzygnięcie wniosku "A" o przyznanie prawa pomocy. Mając na uwadze treść dokumentów załączonych w tej sprawie przez stronę skarżącą, Sąd doszedł do przekonania, że obecna sytuacja majątkowa wnioskodawcy nie pozwala przyjąć, iż wykonanie zaskarżonej decyzji odbyłoby się z uszczerbkiem dla jego majątku. Zwrócenia uwagi wymaga bowiem fakt, że "A" posiada majątek trwały w postaci nieruchomości gruntowych i budynkowych o wartości [...] zł. Dysponowanie wartościami majątkowymi o tak znacznej wartości, mając przy tym na względzie wysokość zobowiązania podatkowego określonego w decyzji organu podatkowego, stawia podatnika w sytuacji, w której wyegzekwowanie należności fiskalnych nie powodowałoby w majątku wnioskodawcy tego typu skutków, że przywrócenie naruszonej substancji majątkowej wiązałby się z koniecznością ponoszenia przez podatnika znacznych nakładów sił i środków, dodatkowo w długim okresie czasu. Wykonanie zaskarżonego aktu nie będzie tym samym skutkować powstaniem szkody tego rodzaju, że doprowadzi to w przyszłości do niemożności przywrócenia pierwotnego stanu rzeczy. Należy bowiem wskazać, że istnieje realna możliwość szybkiego odtworzenia substancji majątkowej uszczuplonej w skutek wykonania decyzji organu podatkowego choćby poprzez uzyskanie przez wnioskodawcę stosownego kredytu czy pożyczki. Stan taki jest w okolicznościach sprawy o tyle prawdopodobny, że jak wyżej wskazano "A" dysponuje mieniem nieruchomym o znacznej wartości, przekraczającym wielokrotnie wartość należności fiskalnych.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.