Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. i odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.R. i K. W.-R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 10 grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. i odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 stycznia 2015r. M.R.. i K.W.-R. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 10 grudnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z dnia 13 lutego 2015 r. wezwano skarżących do uzupełnienia braku formalnego skargi przez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącym w dniu 19 lutego 2015 r. Termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upływał z dniem 27 lutego 2015 r. Z akt sprawy wynika, że skarżący nie spełnili powyższego obowiązku ani w terminie, ani po jego upływie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu z powodu nieuzupełnienia braków formalnych skargi.

Stosownie do art. 215 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a." - w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Zgodnie zaś z art. 216 p.p.s.a. jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Nieokreślenie przez wnoszącego skargę wartości przedmiotu zaskarżenia jest brakiem formalnym skargi.

Z art. 49 § 1 tejże ustawy wynika, iż w wypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Takim przepisem przewidującym odmienne skutki nieuzupełnienia w terminie braku formalnego pisma jest art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. przewidujący, że nieuzupełnienia braków formalnych skargi skutkuje jej odrzuceniem.

Mając na uwadze treść dyspozycji art. 49 § 1 p.p.s.a. skarżący zostali wezwani do uzupełnienia braku formalnego skargi przez podatnie wartości przedmiotu zaskarżenia i pouczeni o skutkach niezastosowania się do tego wezwania. Wyznaczony termin do wykonania zarządzenia upłynął bezskutecznie w dniu 27 lutego 2015 r. Skarżący nie dopełnili obowiązku uzupełnienia braku formalnego skargi, czego skutkiem jest jej odrzucenie.

W tym stanie rzeczy Sąd na mocy art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1