Starszy Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" Sp. z o.o. z siedzibą [...] o cofnięcie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: cofnąć prawo pomocy, obejmujące ustanowienie radcy prawnego, przyznane wnioskodawcy prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 lipca 2018 roku.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 4 lipca 2018 r. referendarz sądowy przyznał stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych [...] wyznaczyła na pełnomocnika strony skarżącej z urzędu radcę prawnego M. T.
W piśmie z dnia 3 sierpnia 2018 r. (wniesionym w dniu 7 sierpnia 2018 r. - data stempla pocztowego) strona skarżąca, powołując się na postanowienie z dnia 4 lipca 2018 r., zwróciła się "o nierealizowanie postanowienia w części dotyczącej ustanowienia radcy prawnego", wskazując, iż będzie samodzielnie reprezentować swoje interesy, bez udziału pełnomocnika z urzędu.
Żądanie strony skarżącej należało zatem zakwalifikować jako wniosek o cofnięcie przyznanego jej prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego.
Zgodnie z art. 249 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej jako p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.
Wniosek strony o cofnięcie przyznanego jej prawa pomocy należy uznać za taką zmianę okoliczności faktycznych, które skutkują cofnięciem przyznanego jej prawa pomocy. Prawo pomocy może być bowiem przyznane stronie wyłącznie na jej wniosek, nigdy z urzędu, co wynika wprost z przepisu art. 243 § 1 zdanie 1 p.p.s.a. a strona może z przyznanego jej uprawnienia zrezygnować. Referendarz sądowy (sąd) nie ma możliwości, aby zobligować stronę do korzystania z przyznanego jej prawa pomocy.
W tym stanie sprawy referendarz sądowy uznał, iż zaistniały podstawy do cofnięcia stronie skarżącej przyznanego prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. Jednocześnie pozostaje w mocy przyznane stronie skarżącej prawo pomocy, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych.
Z tych względów, na podstawie art. 249 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.