Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia R.G. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 kwietnia 2013 r. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 4 lutego 2013 r., sygn. akt [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zarzutów dotyczących prowadzonego postępowania egzekucyjnego postanawia: odrzucić zażalenie.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 4 kwietnia 2013 r., doręczonym w dniu 18 kwietnia 2013 r., zobowiązano skarżącego R.G. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi wniesionej na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 4 lutego 2013 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zarzutów dotyczących prowadzonego postępowania egzekucyjnego.
Pismem z dnia 25 kwietnia 2013 r. R.G. wniósł na powyższe zarządzenie zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 8 maja 2013 r. zobowiązano skarżącego do uzupełnienia braku formalnego zażalenia poprzez złożenie jego odpisu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia.
Zarządzenie powyższe doręczone zostało skarżącemu w dniu 28 maja 2013 r.
Pismem z dnia 31 maja 2013 r. skarżący nadesłał kserokopię zażalenia z dnia 25 kwietnia 2013 r.
Zarządzeniem z dnia 8 lipca 2013 r., doręczonym skarżącemu w dniu 16 lipca 2013 r., wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia 25 kwietnia 2013 r. poprzez podpisanie odpisu zażalenia, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Pomimo upływu terminu skarżący nie uzupełnił braku formalnego zażalenia i nie przedłożył podpisanego odpisu tego pisma procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., zażalenie, oprócz dodatkowych warunków, powinno przede wszystkim czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym. Takie wymagania przewidziane zostały w Rozdziale 1 Działu III ww. ustawy. I tak zgodnie z art. 47 § 1 p.p.s.a., do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika. Jak natomiast stanowi art. 47 § 2 p.p.s.a., odpisami w rozumieniu § 1 mogą być także uwierzytelnione fotokopie bądź uwierzytelnione wydruki poczty elektronicznej.
Z art. 49 § 1 tejże ustawy wynika, iż w wypadku, gdy pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku natomiast zażalenia, jeżeli strona w wyznaczonym terminie nie uzupełni jego braków, to zgodnie z art. 178 w zw. z art. 197 § 2 powołanej ustawy sąd wojewódzki odrzuci je na posiedzeniu niejawnym.
W rozpatrywanej sprawie skarżący został wezwany do uzupełnienia braku formalnego zażalenia poprzez dołączenie jego odpisu. W odpowiedzi nadesłał on do Sądu niepodpisaną i nieuwierzytelnioną kserokopię zażalenia, wobec czego nie może ona zostać uznana za odpis zażalenia w rozumieniu art. 47 p.p.s.a. Przepis ten wyraźnie stanowi, co należy rozumieć przez odpis pisma. Należy zaznaczyć, że Sąd wezwał skarżącego do podpisania odpisu zażalenia, celem nadania mu formy wymaganej przez art. 47 p.p.s.a., jednak bezskutecznie.
Wobec powyższego uznać należy, że skarżący nie wypełnił obowiązku wynikającego z art.47 § 1 p.p.s.a, bowiem w odpowiedzi na wezwanie Sądu nie nadesłał żądanego odpisu zażalenia celem doręczenia ich stronie przeciwnej. Pismo niepodpisane ani niepoświadczone przez wnoszącego za zgodność z oryginałem powyższego wymogu nie spełnia, a tym samym nie podlega doręczeniu innym stronom lub uczestnikom postępowania. Zażalenie to nie mogło więc otrzymać prawidłowego biegu, co skutkowało jego odrzuceniem na podstawie 178 w zw. z art. 197 § 2 w zw. z art. 49 § 2 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., odrzucił zażalenie.