Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Aleksandra Rynduch-Szczawińska po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku doradcy podatkowego J. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. postanawia: przyznać wnioskodawcy od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 2.214 zł (dwa tysiące dwieście czternaście złotych) za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z dnia 17 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. G. na wyżej określoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...].
Prawomocnym postanowieniem z dnia 16 stycznia 2013 r. referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przyznano skarżącej prawo pomocy przez ustanowienie doradcy podatkowego.
Krajowa Rada Doradców Podatkowych wyznaczyła na pełnomocnika skarżącej z urzędu doradcę podatkowego J. S., który sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. wyroku i wniósł w dniu 15 lutego 2013 r. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z tytułu sporządzenia tej opinii, oświadczając jednocześnie, że nie zostały one opłacone w żadnej części.
Przepis art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. Poz. 270 ze zm.) stanowi, że wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 31, poz. 153), wynagrodzenie doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym wynosi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% kwoty wynagrodzenia określonego w ust. 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam doradca podatkowy - 75% kwoty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W myśl § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu, opłatę, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tej opłacie.
W niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna w wysokości 27.588 zł, zatem kwota wynagrodzenia obliczona od tej należności zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 lit. e) powołanego rozporządzenia wynosi 2.400 zł.
Należne wnioskodawcy wynagrodzenie za dokonaną czynność (sporządzenie opinii) ze względu na to, że nie prowadził sprawy w pierwszej instancji przysługuje w wysokości 1.800 zł, co po podwyższeniu o 23% stawkę podatku od towarów i usług daje kwotę 2.214 zł.
Z tych względów, na wskazanej wyżej podstawie prawnej, orzeczono jak w sentencji postanowienia.