Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skargi o wznowienie postępowania sądowego w sprawie odmowy umorzenia odsetek od zaległości podatkowych postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania
Pismem z dnia 1 września 2008 r., które wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku 15 września 2008 r. A. S. wniosła o wznowienie postępowania o sygn. akt I SA/Gd 148/07 zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia
30 kwietnia 2007 r. o odrzuceniu skargi. W piśmie nie wskazano, na jakiej z ustawowych podstaw wznowienia skarżąca opiera swój wniosek. Skarżąca wskazała jedynie, że była przekonana, że w sądzie znajdzie sprawiedliwość.
Instytucję wznowienia postępowania statuuje art. 271 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wprowadzając możliwość wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem, a więc zarówno wyrokiem, jak i postanowieniem. Wznowienie postępowania jest dopuszczalne tylko w przypadkach przewidzianych ustawą. Kwestie oparcia skargi na ustawowych przesłankach wznowienia oraz zachowanie ustawowego terminu do wniesienia skargi, stosownie do art. 280 § 1 p.p.s.a., Sąd zobligowany jest zbadać na posiedzeniu niejawnym. W braku jednego z tych wymagań Sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Kierując się dyspozycją art. 280 § 1 p.p.s.a. Sąd badał, czy niniejsza skarga spełnia ustawowe wymogi wznowienia. Wypadki, kiedy dopuszczalne jest wznowienie postępowania, określone zostały w przepisach art. 271, art. 272, art. 273, art. 274 p.p.s.a.
Zgodnie z art. 277 p.p.s.a skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym liczonym od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Z pisma skarżącej z dnia 1 września 2008 r. wynika, że potrzebę wznowienia postępowania skarżąca dostrzegła, po otrzymaniu pisma z dnia 20 sierpnia 2008 r., zatem Sąd uznał, że składając skargę w dniu 15 września 2008 r. skarżąca zachowała wskazany wyżej termin.
Zasadniczym wymogiem dopuszczalności tego rodzaju środka zaskarżenia określonym w art. 270 p.p.s.a., jest warunek, by skarga odnosiła się do orzeczenia prawomocnego, który to wymóg został w niniejszej sprawie spełniony, ponieważ opisane na wstępie postanowienie o odrzuceniu skargi jest prawomocne od dnia
5 czerwca 2007 r.
Kolejnymi ustawowymi przesłankami wznowienia postępowania są sytuacje, gdy w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia; strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe (art. 271 p.p.s.a.). W myśl art. 272 § 1 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. Ustawa dopuszcza też wznowienie postępowania, gdy orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym (art. 273 § 1 pkt 1 p.p.s.a.), orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa (art. 273 § 1 pkt 2 p.p.s.a.), wykryto później takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 273 § 2 p.p.s.a.) oraz w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy (art. 273 § 3 p.p.s.a.).
Sąd nie dopatrzył się, by w niniejszej sprawie występowała którakolwiek z opisanych powyżej przesłanego wznowienia postępowania.
Konsekwencją ustalenia, że skarga o wznowienie postępowania nie spełnia ustawowych wymogów formalnych, jest jej odrzucenie.
Mając powyższe na względzie, Sąd, na mocy art. 280 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.