Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Syndyka Masy Upadłości "A" Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą [...] o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 rok postanawia: zmienić prawomocne postanowienie referendarza sądowego z dnia 5 stycznia 2018 r. i przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem zawartym w piśmie z dnia 28 marca 2018 r., złożonym na formularzu PPPr w dniu 9 maja 2018 r., "A" Sp. z o.o. z siedzibą [...] zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w niniejszej sprawie w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Wniosek został podpisany przez M. R. jako Prezesa Zarządu. Jednocześnie do wniosku dołączono m.in. odpis postanowienia Sądu Rejonowego [...] Wydział Gospodarczy [...] z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt [...], którym ogłoszono upadłość spółki, obejmującą likwidację jej majątku, wyznaczono Sędziego komisarza oraz syndyka masy upadłości w osobie R. N.
W piśmie z dnia 26 czerwca 2018 r. spółka wyjaśniła, iż postanowienie sądu o ogłoszeniu jej upadłości likwidacyjnej jest prawomocne a w imieniu spółki działa wyznaczony przez sąd syndyk.
W związku z powyższym zarządzeniem z dnia 6 lipca 2018 r. referendarz sądowy wezwał syndyka do podpisania przedmiotowego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w siedzibie sądu bądź nadesłania podpisanego wniosku w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Odpowiadając na powyższe wezwanie syndyk nadesłała w zakreślonym terminie podpisany wniosek o przyznanie prawa pomocy, złożony na formularzu PPPr.
W oświadczeniu o stanie majątkowym i dochodach spółki syndyk podała, iż kapitała zakładowy spółki wynosi 50.000 zł, przy czym został on w całości przeznaczony w latach ubiegłych na spłatę zobowiązań, na posiadanych przez spółkę środkach trwałych został ustanowiony zastaw hipoteczny, co uniemożliwia ich zbycie, okres od 24 października do 31 grudnia 2017 rok spółka zakończyła stratą wysokości 28.530,87 zł (co potwierdza odpis zeznania podatkowego CIT-8), w kasie posiada środki pieniężne w kwocie 167,41 zł, postanowieniem sądu gospodarczego z dnia 24 października 2017 r. spółka została postawiona w stan upadłości likwidacyjnej.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy osobie prawnej w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
W tym miejscu należy wskazać, że referendarz sądowy prawomocnym postanowieniem z dnia 5 stycznia 2018 r. odmówił spółce przyznania prawa pomocy (spółka ubiegała się o zwolnienie od kosztów sądowych w całości). Postanowienie zostało doręczone spółce w dniu 8 lutego 2018 r.
Z uwagi na to, iż przedmiotowy wniosek został złożony przez syndyka po prawomocnym rozpoznaniu przez referendarza sądowego uprzednio złożonego wniosku w tym przedmiocie, o tożsamym do poprzednio zgłoszonego zakresie żądania, należało go zakwalifikować jako wniosek o zmianę tego postanowienia.
Możliwość taką stwarza art. 165 p.p.s.a., zgodnie z którym postanowienia niekończące postępowania w sprawie (a do takich należą niewątpliwie postanowienia wydawane w przedmiocie prawa pomocy) mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Przez pojęcie "zmiany okoliczności sprawy" należy rozumieć wszelkie zmiany występujące zarówno w okolicznościach faktycznych, jak i w obowiązującym prawie, które uzasadniają zmianę dotychczasowego rozstrzygnięcia. W przypadku postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy będzie to w szczególności pogorszenie sytuacji finansowej wnioskodawcy. W postępowaniu wywołanym kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy nie należy zatem dokonywać ponownej oceny tych samych okoliczności i argumentów co przy rozpatrywaniu pierwszego wniosku, tylko porównać sytuację opisaną w tych dwóch wnioskach.