Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Wojtynowska po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.K. i B.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości na 2005 r. postanawia: odmówić uzupełnienia wyroku z dnia 9 października 2008 r.
Wyrokiem z dnia 9 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę A.K. i B.P. oraz przyznał od Skarbu Państwa wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem VAT w kwocie 292,80 złote na rzecz adwokata M.D. i wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem VAT w tej samej kwocie na rzecz adwokata M.K. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W tym samym dniu tj. 9 października 2008 r. adwokat M.D. wystąpił do Sądu z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz powołując się na art. 157 § 1 w zw. z art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z póz. zm.; dalej jako "p.p.s.a.") - o uzupełnienie wyroku w części dotyczącej przyznania pełnomocnikowi pomocy prawnej udzielonej z urzędu o rozstrzygnięcie dotyczące zwrotu wydatku w kwocie 17 złotych z tytułu uiszczenia przez pełnomocnika z urzędu, za skarżącą, nieuiszczonej przez nią opłaty od pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od dnia ogłoszenia wyroku zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Orzeczenie o przyznaniu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stanowi dodatkowe orzeczenie, które Sąd powinien był ująć w wydanym wobec A.K. i B.P. wyroku. Treść sentencji wyroku jednoznacznie przesądza, że orzeczenie tego rodzaju zostało wydane i ujęte w wyroku. Wniosek o uzupełnienie orzeczenia jest dopuszczalny tylko wtedy, kiedy konieczne do zawarcia w wyroku rozstrzygnięcie zostaje w ogóle pominięte przez Sąd. Nie jest natomiast dopuszczalny wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli, tak jak w przedmiotowej sprawie, Sąd zawarł w nim rozstrzygnięcie dotyczące zwrotu udokumentowanych wydatków poniesionych w związku z udzieloną z urzędu pomocą prawną, ale w rozmiarze mniejszym niż się tego spodziewała strona. W takiej sytuacji stronie przysługuje zażalenie, a nie żądanie uzupełnienia wyroku (por. uchwałę SN z dnia 11 grudnia 1972 r. III PZP 14/72 obubl. OSNCP 1972 nr 12 poz. 215).
Wobec powyższego Sąd na postawie art. 157 § 1 p.p.s.a. odmówił uzupełnienia wyroku z uwagi na niedopuszczalność wniesionego w tym zakresie przez pełnomocnika wniosku.