Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Kozik po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 5 stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie usunięcia braków w zażaleniu z dnia 14 grudnia 2010 r. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 9 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę A. S. na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 5 stycznia 2011 r. w przedmiocie usunięcia braków w zażaleniu z uwagi na fakt, że niniejsza sprawa nie mieści się w katalogu spraw podlegających dopuszczalnemu zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy wynika, że odpis postanowienia z pouczeniem o terminie i trybie wnoszenia skargi kasacyjnej doręczono skarżącemu w dniu 1 marca 2011 r.
Pismem z dnia 31 marca 2011 r., nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 1 kwietnia 2011 r. A. S. wniósł od postanowienia tut. Sądu z dnia 9 lutego 2011 r. podpisaną osobiście skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. W myśl art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wedle zaś paragrafu trzeciego tego przepisu w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych skargę może sporządzić doradca podatkowy, zaś w sprawach z zakresu własności przemysłowej -rzecznik patentowy.
Zgodnie z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W art. 175 p.p.s.a. ustawodawca ustanowił wymóg, aby skarga kasacyjna została sporządzona przez jeden z wymienionych w tym przepisie podmiotów, legitymujących się określonymi uprawnieniami.
W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, nie budzi najmniejszych wątpliwości fakt, że skarga kasacyjna z dnia 31 marca 2011 r. została sporządzona i podpisana osobiście przez skarżącego, a z akt sprawy nie wynika żeby skarżący był profesjonalnym pełnomocnikiem legitymującym się uprawnieniem do sporządzenia skargi kasacyjnej.
W związku z tym skargę kasacyjną należało uznać za niedopuszczalną.
Marginalnie, Sąd orzekający w niniejszej sprawie pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z akt sprawy bezsprzecznie wynika, że skarżący otrzymał odpis postanowienia w dniu 1 marca 2011 r., natomiast skargę kasacyjną złożył za pośrednictwem poczty w dniu 1 kwietnia 2011 r., a zatem z uchybieniem 30 dniowego terminu do jej wniesienia.
Tym samym, wobec wniesienia skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony po upływie terminu do jej wniesienia, zgodnie z art. 178 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, jak w postanowieniu.