Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego w kwestii wniosku skarżącego o wyłączenie sędziego WSA Anny Tyszkiewicz-Ziętek postanawia oddalić wniosek.
W piśmie procesowym z dnia 30 września 2012 r. skarżący Z.W. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach między innymi o wyłączenie ze sprawy sędziego WSA Anny Tyszkiewicz-Ziętek.
Pismem z dnia 12 października 2012 r., sporządzonym w oparciu o zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I z dnia 11 października 2012 r., zobowiązano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziego poprzez: 1) podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie ww. sędziego; 2) powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie przyczyny wyłączenia. Pouczono przy tym skarżącego, że nieusunięcie tych braków w terminie 7 dni skutkować będzie pozostawieniem wniosku z dnia 30 września 2012 r. bez rozpoznania.
W wyznaczonym terminie skarżący nadesłał pismo procesowe z dnia 25 października 2012 r., w którym odnotował, że sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek nie traktuje Z.W. "zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, bo [jest] dla niej wyłącznie przedmiotem prawa". Zarzucił dalej, że sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek "stała się tylko człowiekiem panującym nad ochroną człowieków Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. jako ich adwokat ku ich korupcji (...)".
Do akt niniejszej sprawy dołączono oświadczenie ww. sędziego, w którym wskazała, że brak jest podstaw do wyłączenia jej z rozpoznawania tej sprawy w oparciu o art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej także w skrócie: "P.p.s.a."). W oświadczeniu zwrócono nadto uwagę, że nie zachodzą także przyczyny wyłączenia, o których mowa w art. 19 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 18 § 1 tej ustawy zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 tejże ustawy. Otóż zgodnie z treścią tego przepisu, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, iż mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi faktycznie wystąpić, tzn. nie może mieć charakteru potencjalnego, tj. być jedynie uprawdopodobniona. Ponadto wątpliwość, co do bezstronności sędziego musi być uzasadniona, co wiąże się z przedstawieniem odpowiedniej argumentacji przez stronę w jej wniosku i należy ją odnieść do ewentualnego braku bezstronności w konkretnej sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt II OZ 651/09; LEX nr 552934). Minimum wymogów w tym zakresie wskazuje art. 20 P.p.s.a., według którego strona składając wniosek o wyłączenie sędziego powinna uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia.