Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Gapiński (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 07 maja 2018 r. sprawy ze skargi J. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w zakresie przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi.
W dniu 24 listopada 2017 r. skarżący J. G. wniósł do tut. Sądu skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach wskazane w rubrum.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 2 stycznia 2018 r. wezwano skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi na powyższe postanowienie przez nadesłanie odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem, celem doręczenia go uczestnikowi postępowania. Jednocześnie pouczono stronę, że brak formalny należy usunąć w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - pod rygorem odrzucenia skargi.
Ponadto wezwano stronę skarżącą do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie. Wezwania te opatrzono tym samym rygorem.
Przesyłka zawierająca m.in. wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi oraz odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu została doręczona stronie skarżącej w dniu 10 stycznia 2018 r. Wpis od skargi strona skarżąca uiściła w prawidłowej wysokości w dniu 12 stycznia 2018 r., jednak nie uzupełniła w terminie braku formalnego skargi w postaci nadesłania jej odpisu.
Postanowieniem z dnia 26 lutego 2018 r., doręczonym w dniu 05 marca 2018r., tut. Sąd odrzucił skargę ze względu na nieuzupełnienie braku formalnego.
Pismem z dnia 7 marca 2018 r. J. G. zwrócił się do tut. Sądu z prośbą o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. W uzasadnieniu przyznał, że dodatkowy egzemplarz skargi został nieprawidłowo wysłany przez jego roztargnienie, a także wskazał, że wina leży ewidentnie po jego stronie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 Art. 86 [Przywrócenie terminu] § 1
• Orzeczenia: tezowane 721, nietezowane 21586
• Piśmiennictwo : 2
• Wzory: 1
§ 1. ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1369 ze zm; dalej ppsa.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Stosownie zaś do art. 87 § 1 i 2 ppsa pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a wArt. 87 [Wniosek o przywrócenie terminu] § 2
• Orzeczenia: tezowane 260, nietezowane 7457
• Piśmiennictwo : 3 piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Z treści przywołanych przepisów wynika, że uchybiony termin należy przywrócić, jeśli łącznie zostaną spełnione następujące przesłanki:
1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;
2) wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi;
3) jednocześnie z wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin;
4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu oraz powstaną ujemne dla strony skutki w zakresie postępowania sądowego.
W związku z powyższym sąd stwierdza, że strona skarżąca zachowała 7-dniowy termin do złożenia wniosku.
Odmawiając przywrócenia terminu do wniesienia skargi, sąd miał jednak na uwadze, że skarżący nie wykazał, że w trakcie biegu terminu do wniesienia skargi wystąpiło zdarzenie, które pomimo dołożenia wszelkich możliwych starań strony skarżącej uniemożliwiło jej uzupełnienie braków formalnych skargi w terminie.
Skarżący wprost wskazał, że dodatkowy egzemplarz skargi został nieprawidłowo wysłany przez jego roztargnienie, a także przyznał, że wina leży ewidentnie po jego stronie.
W świetle argumentów wniosku nie można więc mówić o braku winy skarżącego w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Sąd podkreśla, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Przez "brak winy" należy rozumieć zaistnienie takich okoliczności, w jakich strona, nawet z największym wysiłkiem, nie byłaby w stanie dokonać czynności w terminie. Wobec tego jakiejkolwiek nieuwagi, niestaranności, zaniedbania lub roztargnienia nie można kwalifikować jako braku winy. Mając na uwadze powyższe, sąd na podstawie art. 86 § 1 ppsa odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi.