Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krzysztof Winiarski po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi p o s t a n a w i a przywrócić skarżącemu termin do uzupełnienia braku formalnego skargi.
Pismem z dnia 23 lutego 2009 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie
7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłka zawierająca to wezwanie została zwrócona nadawcy z adnotacjami z których wynika, że uległa ona uszkodzeniu ("nadszedł uszkodzony") oraz że pomimo dwukrotnego awizowania w dniach 27 lutego 2009 r. i 9 marca 2009 r. nie była podjęta w terminie.
Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2009 r. Sąd odrzucił skargę z powodu nieuzupełnienia jej braku formalnego, przyjmując, iż wezwanie w tym zakresie zostało skutecznie doręczone w trybie określonym w art. 73 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej P.p.s.a.).
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru odpisu tego postanowienia, odpis ów, choć wysłany na adres skarżącego, doręczono w dniu 24 kwietnia 2009 r. innemu podmiotowi, określonemu jednak jako osoba uprawniona do odbioru przesyłki. Osoba ta własnoręcznym podpisem oraz pieczęcią "firmową" potwierdziła odbiór przesyłki.
Pismem z dnia 16 maja 2009 r., nadanym w tym samym dniu, skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Uzasadniając wniosek, stwierdził, że nie otrzymał ani wezwania, ani związanego z nim awiza. Jako jedną z możliwych przyczyn tego stanu rzeczy wskazał schorzenia psychiatryczne swojej małżonki, która stale przebywa w jego miejscu zamieszkania, podkreślając, iż "istnieje uzasadnione podejrzenie i obawa, że przesyłkę nie przyjęła lub zagubiła awizo". Do wniosku załączono uwierzytelniony odpis zaświadczenia wystawionego przez lekarza psychiatrę.
Na wezwanie Sądu, które skarżący odebrał osobiście, w piśmie z dnia 22 czerwca 2009 r. podał on wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie i oświadczył, że o uchybieniu terminu dowiedział się z odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi, który doręczono mu w dniu 12 maja 2009 r. Jego zdaniem zatem "ten termin należy traktować jako ustanie przyczyny uchybienia terminu".
Postanowieniem z dnia 20 lipca 2009 r. Sąd odrzucił wniosek o przywrócenie terminu, uznając, że został on złożony po upływie terminu na dokonanie tej czynności. Sąd przyjął bowiem, że odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został doręczony skarżącemu nie w dniu 12 maja 2009 r., lecz 24 kwietnia 2009 r., czyli w dniu wskazanym na zwrotnym potwierdzeniu odbioru.
Skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 20 lipca 2009 r., kwestionując tę ostatnią tezę. Powtórzył, że odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został mu doręczony w dniu 12 maja 2009 r., na dowód czego przedstawił kopię koperty, w której ten odpis się znajdował. Na odpisie tym, poza adnotacjami, że przesyłka była dwukrotnie awizowana (w dniach 24 kwietnia 2009 r. oraz 4 maja 2009 r.), widnieje właśnie ta data, wpisana na kopercie odręcznie.
Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie z dnia 20 lipca 2009 r. w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach. W tych ramach zwrócił uwagę na potrzebę wyjaśnienia daty doręczenia odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi, zwłaszcza w kontekście wątpliwości, jakie budzi treść zwrotnego potwierdzenia odbioru, szczególnie w zestawieniu z kopią koperty nadesłaną przez skarżącego.