Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz - Ziętek, , , po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Tarnowskich Górach na uchwałę Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 23 maja 2007 r., nr XI/92/2007 w przedmiocie podatku od nieruchomości p o s t a n a w i a sprostować sentencję wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 282/12 w ten sposób, że w siedemnastej linii od góry przed słowami "pkt 1 lit. a i c" zamieścić "§ 1". WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W skardze z dnia 24 stycznia 2012 r. Prokurator Rejonowy w Tarnowskich Górach wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały oznaczonej w sentencji niniejszego postanowienia w części dotyczącej rozstrzygnięć określonych w § 1 pkt 1 lit. a i c.
Wyrokiem z dnia 16 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w pkt 1 lit. a i c.
Wnioskiem z dnia 5 czerwca 2012 r. prokurator wniósł o sprostowanie niedokładności w wyroku tutejszego Sądu z dnia 16 maja 2012 r., polegającej "na zaniechaniu wskazania w sentencji wyroku jednostki redakcyjnej zaskarżonej uchwały w postaci "§ 1"". Uzasadniając wniosek oświadczył, że "rozstrzygnięcie nie jest dokładne, albowiem postanowienia uchwały, co do których sąd stwierdził nielegalność zostały sformułowane pod jednostką redakcyjną określoną w uchwale jako "§1"". Wskazał przy tym, że uzasadnienie wyroku zawiera właściwe określenie przedmiotu rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 138 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej ppsa), sentencja wyroku powinna zawierać: oznaczenie sądu, imiona i nazwiska sędziów, protokolanta oraz prokuratora, jeżeli brał udział w sprawie, datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, imię i nazwisko lub nazwę skarżącego, przedmiot zaskarżenia oraz rozstrzygnięcie sądu.
W myśl z kolei art. 156 § 1 ppsa sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Zwrócić przy tym należy uwagę, że sprostowanie orzeczenia może nastąpić również na wniosek strony. O możliwości złożenia wniosku w tym zakresie stanowi wprost art. 159 ppsa i art. 194 § 1 pkt 5 ppsa (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 358).
Taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie, gdyż w sentencji wyroku niedokładnie oznaczono jednostkę redakcyjną zaskarżonej uchwały. Sentencję wyroku należy więc sprostować, zgodnie ze złożonym wnioskiem, tym bardziej że w świetle skargi oraz uzasadnienia wyroku nie budzi wątpliwości, że została stwierdzona nieważność uchwały w części określonej w § 1 pkt 1 lit. a i c. Nadto podkreślić należy, że dokonane sprostowanie nie prowadzi do zmiany rozstrzygnięcia.
W związku powyższym na podstawie przywołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.