Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, , , po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. G. i Z. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowe.
Postanowieniem oznaczonym w sentencji niniejszego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. stwierdziło, że odwołanie B. G. i Z. G. od decyzji organu pierwszej instancji zostało wniesione z uchybieniem terminu.
W dniu 5 lutego 2010 r. (data nadania) B. G. i Z. G. złożyli skargę z tego samego dnia na powyższe postanowienie. W nagłówku skargi zostały również wskazane inne osoby, które nie podpisały się pod skargą.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.
Następnie, na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia
15 marca 2010 r., pismem z dnia 18 marca 2010 r. wezwano skarżących B. G. i Z. G. o wyjaśnienie, czy osoby, które zostały wymienione w nagłówku skargi, a nie podpisały się pod skargą, również wnoszą tę skargę w terminie 7 dni pod rygorem przyjęcia, że osoby te skargi nie wnoszą.
W dalszej kolejności wpłynęło do Sądu pismo skarżących z dnia 29 marca 2010 r., w którym poinformowali oni, że cofają skargę z dnia 5 lutego 2010 r. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K..
W dniu 21 kwietnia 2010 r. wpłynęło do Sądu pismo skarżących z dnia
19 kwietnia 2010 r., stanowiące odpowiedź na wezwania z dnia 7 kwietnia 2010 r. dotyczące sprecyzowania, którą skargę z dnia 5 lutego 2010 r. skarżący cofają pismem z dnia 29 marca 2010 r. W piśmie z dnia 19 kwietnia 2010 r. skarżący B. G. i Z. G. potwierdzili, że cofają skargę wniesioną w niniejszej sprawie. Poinformowali również, że skargę cofają także pozostałe osoby wymienione w skardze z dnia 5 lutego 2010 r. Osoby te podpisały pismo z dnia 19 kwietnia 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 czerwca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej ppsa), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W omawianej sprawie w pismach procesowych z dnia 29 marca 2010 r. oraz z dnia 19 kwietnia 2010 r. skarżący złożyli oświadczenie o cofnięciu skargi.
W ocenie Sądu cofnięcie skargi nie zmierza ani do obejścia prawa, ani też do utrzymania w mocy decyzji, która dotknięta byłaby wadą nieważności.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ppsa w związku z art. 60 ppsa orzekł jak sentencji.
Na marginesie powyższych rozważań przyjdzie wskazać, że skarga mogła być wniesiona również przez pozostałe wymienione w jej nagłówku osoby. Jednakże z uwagi na fakt, że osoby te skargi nie podpisały, zaś skarżący B. G. i Z. G. w piśmie 29 marca 2010 r. wnieśli o cofniecie skargi, nie ustosunkowując się do wezwania z dnia 18 marca 2010 r., osoby te nie zostały uznane za skarżących, zgodnie z rygorem, którym opatrzono wezwanie z dnia 18 marca 2010 r.