Starszy referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Gabriel Radecki po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. R. na uchwałę Rady Miasta Gliwice z dnia 23 lipca 2015 r., nr VIII/168/2015 w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu A. K. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 zł) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 25 października 2016 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy, ustanawiając mu radcę prawnego, którym następnie wyznaczona została radca prawny A. K..
Pełnomocnik ten w szczególności złożył skuteczny wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi i stawił się na rozprawie, na której wydano wyrok oddalający skargę. Wniósł również o doręczenie odpisu tego wyroku wraz z uzasadnieniem, nie złożył natomiast ani skargi kasacyjnej od niego, ani opinii o braku podstaw do wniesienia takiej skargi. Na rozprawie w związku z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, wyrażonym w piśmie z dnia 23 grudnia 2016 r., pełnomocnik oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości, ani w części.
Mając powyższe na względzie, zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Należy zatem sięgnąć do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715, dalej powoływanego jako rozporządzenie).
Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z jego przepisami. W § 21 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia określono opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnym w pierwszej instancji, na którym zakończyło się postępowanie w niniejszej sprawie.
W myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia stawka opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnym w pierwszej instancji w sprawach innych niż wymienione dwóch wcześniejszych jednostkach redakcyjnych wynosi 240 zł. Sprawa objęta wnioskiem zalicza się właśnie do tej kategorii. Dotyczy ona bowiem uchwały rady gminy, z kolei w § 21 ust. 1 pkt 1 lit a i b mowa jest o sprawach, których przedmiot stanowią odpowiednio należność pieniężna (lit. a), czyli kwestia ustalenia lub określenia wysokości takiej należności, oraz skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego (lit. b).
W świetle § 4 ust. 3 rozporządzenia przyznane wynagrodzenie (opłatę) trzeba podwyższyć o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, tj. o 23% (55,20 zł).
Wobec powyższego na podstawie art. 250 § 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i z uwzględnieniem § 4 ust. 3 oraz § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia orzeczono jak w sentencji.