Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Randak po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. D. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi p o s t a n a w i a oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/3

Skarżącego wezwano do usunięcia braku formalnego skargi wniesionej w niniejszej sprawie poprzez jej podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to doręczono w dniu 18 maja 2015 r. wraz z niezbędnymi pouczeniami, w tym informującym o konieczności dołączania do każdego pisma jego odpisów dla doręczenia ich stronom. Skarżący wykonał jednak wezwanie dopiero w dniu 8 czerwca 2015 r. (data nadania), składając zarazem wniosek o przywrócenie terminu zakreślonego w tym zakresie.

Wnioskodawca zauważył, że brak podpisu pod skargą był jedynym brakiem, jakim była ona dotknięta. Przyznał, że otrzymał wezwanie do usunięcia tego braku, lecz stwierdził, iż ze względu na ciężką chorobę, stan skrajnego ubóstwa oraz załamanie spowodowane tym stanem i niezrozumieniem jego sytuacji przez organ rentowy, nie zapoznał się z jego treścią. Ponadto wezwanie zaginęło, toteż skarżący przeszukał całe swoje mieszkanie i znalazł je dopiero w dniu, w którym złożył wniosek o przywrócenie terminu. Jego zdaniem od tego dnia należy liczyć termin do uzupełniania braków formalnych skargi.

Niemniej wnioskujący wyraził pogląd, że terminowi uchybił, ale nie nastąpiło to bez jego winy, zwłaszcza iż brak formalny był niewielki, zaś skarga opisywała wszelkie zarzuty, szeroko je uzasadniając.

Pismem doręczonym w dniu 22 czerwca 2015 r. skarżącego wezwano do usunięcia braku formalnego wniosku o przywrócenie terminu poprzez nadesłanie jego odpisu dla doręczenia stronie przeciwnej w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Skarżący wykonał to wezwanie dnia 29 czerwca 2015 r. (data nadania), wnosząc jednocześnie o przywrócenie wyznaczonego nim terminu siedmiodniowego. Stwierdził, że nie odnotował daty otrzymania wezwania i przypomniał okoliczności, na które powołał się we wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności zaznaczyć wypada, że nie ma przeszkód uniemożliwiających rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi. Skarżący wykonał bowiem wezwanie do usunięcia braku formalnego tego wniosku, nadsyłając jego odpis. Uczynił to przy tym w terminie, wobec czego jego wniosek o przywrócenie tego terminu jest zbędny i bezprzedmiotowy i Sąd nie musi, a nawet nie może ustosunkowywać się do niego merytorycznie.

Odnosząc się zatem do wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi, zauważyć trzeba, że zgodnie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała w tym terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. W myśl art. 87 § 1 i 2 przywołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobniając okoliczności wskazujące na brak winy w tym uchybieniu.

Strona 1/3