Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia odmówić przywrócenia terminu. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji ustalającą wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego na 2009 r.
W dniu 18 czerwca 2009 r. adresatka decyzji - B. P. odmówiła przyjęcia przesyłki, zawierającej powyższą decyzję. List polecony został w dniu 18 czerwca 2009r. awizowany "na życzenie adresata", zaś jego odbiór z placówki pocztowej nastąpił w dniu 2 lipca 2009 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na wyżej oznaczoną decyzję B. P. wniosła o przywrócenie terminu do złożenia tejże skargi. Podała, iż źle policzyła termin i zamiast nadać skargę w dniu 3 sierpnia 2009 r. uczyniła to w dniu 4 sierpnia 2009 r., tj. z jednodniowym opóźnieniem. Jako powód omyłki podała swój wiek (64 lata), konieczność samodzielnego prowadzenia gospodarstwa domowego oraz zły stan zdrowia.
Na wezwanie Sądu do podania, kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi B. P. nie udzieliła odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalejw skrócie: ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Warunkiem merytorycznego rozpoznania przez Sąd wniosku o przywrócenie terminu jest złożenie go w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ppsa).
W rozpatrywanej sprawie w pierwszej kolejności zaznaczyć należy, iż wbrew twierdzeniu strony skarżącej termin przewidziany do wniesienia skargi upłynął bezskutecznie nie z dniem 3 sierpnia 2009 r., lecz z dniem 20 lipca 2009 r. Zaskarżoną decyzję uznać należy bowiem za doręczoną B. P. nie w dniu 2 lipca 2009 r. (data odbioru decyzji z placówki pocztowej) ale w dniu 18 czerwca 2009 r., tj. w dacie odmowy przyjęcia przesyłki przez adresatkę. Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem instytucji "awizowania przesyłki na żądanie". Zgodnie z art. 153 § 1 i 2 Ordynacji, jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez pocztę lub w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy oraz uznaje się je za doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata. Fakt "awizowania przesyłki na żądanie" w dniu odmowy przyjęcia jej przez adresatkę zamiast zwrotu przesyłki nadawcy (a więc niedochowanie przez pocztę właściwej procedury doręczenia) nie niweczy skutku doręczenia decyzji w dniu 18 czerwca 2009 r.
W niniejszej sprawie bezpośrednią przyczyną uchybienia terminu do wniesienia skargi nie była zatem pomyłka skarżącej, polegająca na niezłożeniu skargi do dnia 3 sierpnia 2009 r. Nadanie skargi w dniu 3 sierpnia 2009 r., wobec doręczenia decyzji w dniu 18 czerwca 2009 r. i tak skutkowałoby bowiem uchybieniem trzydziestodniowego terminu do złożenia skargi, wbrew przeświadczeniu skarżącej, iż ostatnim dniem terminu był właśnie 3 sierpnia 2009 r. Oprócz powyższego, w sprawie miało również miejsce dalsze uchybienie terminu, polegające na złożeniu skargi dopiero w dniu 4 sierpnia 2009 r.