Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii wniosku skarżącego z dnia 27 czerwca 2013 r. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi postanawia przywrócić termin do uiszczenia wpisu od skargi.
Odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu od powyższej skargi doręczono skarżącemu w dniu 19 czerwca 2013 r. za pośrednictwem dorosłego domownika (siostry skarżącego).
W dniu 27 czerwca 2013 r. skarżący wpłacił kwotę należną wskazanym tytułem i złożył wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. W uzasadnieniu zaznaczył, że w dniu doręczenia wspomnianego wezwania jego pełnoletniej siostrze, z którą mieszka, przebywał poza domem z uwagi na obowiązki związane z rozpoczynaną działalnością gospodarczą. Podkreślił, że o otrzymaniu wezwania został powiadomiony w dniu 27 czerwca 2013 r. Na potwierdzenie tej okoliczności przedstawił pismo, w którym jego siostra oświadczyła, że takiej informacji udzieliła mu dopiero we wskazanym dniu "ze względu na obowiązki związane z ciążą oraz własną niedbałość". Zwrócił przy tym uwagę, że w wyroku z dnia 28 maja 2002 r., sygn. akt II SA/Kr 2612/98 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "nie oddanie przesyłki adresatowi przez domownika może być podstawą wniosku o przywrócenie terminu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), następnie powoływanej jako: p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli jednak strona nie dokonała tej czynności w terminie bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi jego przywrócenie na podstawie art. 86 § 1 zd. 1 p.p.s.a. Natomiast zgodnie z art. 87 §§ 1, 2 i 4 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i równocześnie dokonać czynności, której nie dokonano w tym terminie.
Odniesienie powyższego do rozpatrywanego przypadku wymaga stwierdzenia, że ostatni z wymienionych warunków został spełniony skoro wraz ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi skarżący wpłacił kwotę należną tym tytułem. Nie ulega także wątpliwości, że skarżący w terminie wystąpił o przywrócenie terminu: uczynił to bowiem w dniu, w którym dowiedział się, że otrzymał wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi. Wreszcie za uprawdopodobnione uznać należy okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do konkluzji, że skarżący z przyczyn od siebie niezależnych nie miał możliwości wykonania w terminie wezwania do uiszczenia wpisu od skargi. O otrzymaniu tej przesyłki dowiedział się przecież już po upływie tego terminu, a było to spowodowane zachowaniem jego siostry, która wcześniej informacji takiej mu nie udzieliła, mimo iż powinna to uczynić. Co prawda, doręczenie to było skuteczne, gdyż w myśl art. 72 § 1 p.p.s.a. jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu lub dozorcy, jeżeli osoby te nie mają sprzecznych interesów w sprawie i podjęły się oddania mu pisma. Niemniej jednak, jak podkreśla się w orzecznictwie sądowym, stwierdzenie prawidłowości doręczenia na podstawie tego przepisu, nie wyłącza możności wykazania, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy adresata, w szczególności z przyczyn leżących po stronie osób, za których pośrednictwem dokonano doręczenia. Podkreśla się zarazem, że przeszkodą, która może determinować niezawinione przez adresata uchybienie terminowi, jest uniemożliwienie adresatowi zapoznania się z treścią doręczonego pisma, w tym poprzez nieprzekazanie go. Adresat nie może bowiem ponosić ujemnych skutków zachowania, na które nie miał wpływu (por. wyrok powołany przez skarżącego w uzasadnieniu rozpatrywanego wniosku, a także następujące postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 24 lipca 2009 r., sygn. akt I OZ 742/09, LEX nr 552403, z dnia 15 lutego 2010 r., sygn. akt I OZ 92/10, LEX nr 658775, z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. akt I OZ 605/10, LEX nr 741863). Pogląd ten, jako słuszny, wymaga aprobaty tym bardziej, że dopuszczalność dokonywania doręczeń dorosłemu domownikowi jest niezależna od woli adresata. Poza tym przemawiają za tym względy rozpatrywanego przypadku. Przede wszystkim zrozumiałe jest postępowanie siostry skarżącego, która będąc w ciąży, w pierwszej kolejności przejawia troskę o stan zdrowia jej i jej dziecka.
Reasumując, rozpatrywane żądanie należało uwzględnić jako zasadne. Dlatego postanowiono przywrócić skarżącemu termin do uiszczenia wpisu od skargi, co uczyniono na podstawie powołanego wyżej art. 86 § 1 zd. 1 p.p.s.a.