Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 4 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w kwestii skargi kasacyjnej z dnia 6 sierpnia 2018 r. wniesionej przez skarżącego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2018 r. postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
W dniu 27 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wyżej wskazaną skargę M.J.. Odpis tego wyroku wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej doręczono skarżącemu w dniu 27 kwietnia 2018 r.
Następnie skarżący wniósł o udzielenie mu pomocy prawnej.
Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2018 r. starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach odmówił mu przyznania prawa pomocy.
Na ww. postanowienie skarżący wniósł sprzeciw.
Następnie postanowieniem z dnia 16 lipca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W dniu 6 sierpnia 2018 r. skarżący wniósł osobistą skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2018 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu. Nie spełnia ona bowiem wymogów przewidzianych w art. 175 § 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), następnie powoływanej w skrócie: p.p.s.a.
Dostrzec trzeba, że zgodnie z art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2-3.
Stosownie do art. 175 § 2 p.p.s.a. przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W myśl natomiast art. 175 § 2a p.p.s.a. przepisu § 1 nie stosuje się także wtedy, gdy stroną postępowania jest Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, a także wówczas, gdy czynności w postępowaniu za organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej lub Skarb Państwa podejmowane są przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej.
Z kolei z art. 175 § 3 p.p.s.a. wynika, że skargę kasacyjną w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami może sporządzić także doradca podatkowy, a w sprawach własności przemysłowej - rzecznik patentowy.
Analiza akt niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, że badana skarga kasacyjna nie została sporządzona ani wniesiona przez podmiot do tego uprawniony na podstawie wyżej powołanych przepisów. Nie spełnia zatem wymogów w nich określonych i tym samym jest niedopuszczalna.
Stwierdzenie zaistnienia tej okoliczności musiało więc skutkować odrzuceniem wskazanej skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 p.p.s.a., który stanowi, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Z tych względów wydanie niniejszego orzeczenia stało się konieczne.