Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim - Damian Bronowicki po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków L.K. i W.K. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie doradcy podatkowego w sprawie ze skargi L.K. i W.K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprostowania omyłki pisarskiej w postanowieniu postanawia: 1. Umorzyć postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. 2. Ustanowić dla skarżących doradcę podatkowego.
Skarżący zgodnie wnieśli o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie doradcy podatkowego.
Z ich oświadczeń wynika, że są małżeństwem, mieszkają razem i wspólnie utrzymują uczącego się syna. Są właścicielami domu mieszkalnego. Nie posiadają żadnych innych nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych i innych praw majątkowych, wierzytelności oraz przedmiotów wartościowych. Utrzymują się z wynagrodzenia za pracę uzyskiwanego przez skarżącą a wynoszącego 3.770,36 zł, renty otrzymywanej przez skarżącego w wysokości 669,84 zł oraz zasiłków pielęgnacyjnych w łącznej wysokości 368,84 zł. Obok normalnych kosztów utrzymania ponoszą wydatki związane ze spłatą kredytów oraz rehabilitacją.
Należy zwrócić uwagę, że sytuacja wnioskodawców jest znana z urzędu, gdyż wielokrotne składali oni wnioski o przyznanie prawa pomocy w swoich licznych sprawach toczących się przed tutejszym Sądem (m.in. sygn. akt I SA/Go 105/17, 213/17, 324/17, 329/17 342/17, 68/18, 341/18, 347/18, 349/18,350/18). W świetle oświadczeń skarżących oraz nadesłanych przez nich dokumentów stwierdzić należy, że sytuacja materialna nie uległa większej zmianie.
Postanowieniem wydanym w niniejszym postępowaniu w dniu [...] sierpnia 2018 r. zwolniono skarżących od kosztów sądowych. Oznacza to, że L. i W. K. są zwolnieni, w niniejszym postępowaniu, od obowiązku uiszczania wszystkich wpisów i opłat kancelaryjnych. Zatem żądanie skarżących w tym zakresie jest całkowicie spełnione, a rozpoznanie tej części ich wniosku - zbędne.
Zgodnie z art. 249a ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - dalej: "P.p.s.a.") jeżeli rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
Skarżący wnieśli również o ustanowienie doradcy podatkowego.
W sytuacji gdy strona jest już zwolniona orzeczeniem od kosztów sądowych i składa wniosek o ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego, żądanie to należy potraktować jako wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym i rozpoznać zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Stosownie do treści tego przepisu, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W przypadku skarżących, na obecnym etapie postępowania zasadne jest ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Z przedstawionych przez skarżących dokumentów oraz oświadczeń wynika, że nie mają oszczędności a ich stałe, podstawowe wydatki pochłaniają całość dochodów.
W tej sytuacji uznać należy, że skarżący nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zaś po wydaniu wyroku przez sąd I instancji skarżącym może być niezbędna pomoc profesjonalnego pełnomocnika.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 249a, art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.