Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 sierpnia 2013 r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A.D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu wierzytelności postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 23 lipca 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim wpłynął wraz ze skargą wniosek A.D. z [...] czerwca 2013 r. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przeprowadzenia dowodów i postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia z dnia [...] kwietnia 2013 r. o takim samym numerze w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu wierzytelności.
We wniosku skarżąca podniosła, że ww. postanowienia nie zostały przesłane na jej adres korespondencyjny. Dodała, że o ich istnieniu dowiedziała się od swojego pełnomocnika dopiero w dniu 19 czerwca 2013 r., kiedy to pełnomocnik - radca prawny M.Ś. w rozmowie telefonicznej z Izbą Skarbową uzyskała informację, że takie postanowienia zostały wydane.
Ww. skarga, na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, została rozdzielona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z jego wniesieniem należy dopełnić czynności, dla której określony był termin (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
Z przytoczonych przepisów wynika, że sąd postanawia o przywróceniu terminu, jeżeli strona wykaże, że w okresie, w którym powinna dokonać czynności w postępowaniu sądowym, nie dokonała jej bez swojej winy. O braku winy można mówić, gdy strona dołoży szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, przy czym bierze się pod uwagę obiektywny miernik staranności należycie dbającego o swoje interesy. Innymi słowy, ocenia się, czy zachodziły przeszkody nie do pokonania nawet przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona lub jej pełnomocnik dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Co więcej, uchybienie przez stronę terminowi, spowodowane okolicznościami związanymi z osobą jej pełnomocnika w pełni odnosi negatywne skutki wobec niej samej.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że skarżąca spełniła warunki formalne określone w art. 87 § 1 i 4 P.p.s.a., bowiem pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wniesiono z zachowaniem tygodniowego terminu liczonego od daty ustania przyczyny uchybienia, a czynność, której uchybiono została dopełniona. Skarżąca bowiem wykazała, że o wydaniu zaskarżonego postanowienia dowiedziała się dopiero 19 czerwca 2013 r.
W ocenie jednak Sądu, skarżąca nie uprawdopodobniła braku swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Skarżąca wskazała, że również i jej pełnomocnik - radca prawny M.Ś., dowiedziała się o wydaniu zaskarżonego postanowienia dopiero w dniu 19 czerwca 2013 r., w wyniku rozmowy telefonicznej z pracownikiem Izby Skarbowej. Tymczasem, ze zwrotnego potwierdzenia odbioru postanowienia z [...] kwietnia 2013 r. nr [...] wynika, że zaskarżone postanowienie zostało skutecznie doręczone ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi - radcy prawnemu M.Ś. w dniu 6 maja 2013 r. (k. 59 teczka 2 akt administracyjnych).