Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Niedzielski po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Go 410/17 w sprawie ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za wrzesień 2014 r. wraz z odsetkami oraz kosztami postępowania egzekucyjnego postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
K.K. złożył skargę na decyzję wymienioną w sentencji niniejszego postanowienia. Następnie 31 października 2017 r., na urzędowym formularzu PPF, wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu podniósł, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji materialnej i osobistej. Jest w separacji i od roku jest jedynym opiekunem matki, która z uwagi na stan zdrowia wymaga opieki, co uniemożliwia mu pracę na pełen etat. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, że nie posiada żadnych nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych i innych praw majątkowych, wierzytelności ani żadnych przedmiotów wartościowych. Jest poręczycielem kredytu. Jedynymi dochodami gospodarstwa domowego jest emerytura matki w wysokości 1600 zł oraz wynagrodzenie skarżącego z tytuły umowy o pracę w wysokości 160 zł.
Ponieważ treść ww. oświadczeń nie była wystarczająca do ustalenia rzeczywistych zdolności płatniczych skarżącego, wezwano go do przedłożenia dodatkowych dokumentów i informacji.
W odpowiedzi wnioskodawca poinformował, że nie zamieszkuje z żoną, jednak nie posiada orzeczenia sądu o separacji. Nie posiada rachunków bankowych. Nie składał zeznania podatkowego za 2016 r. Nie może przedłożyć dokumentu potwierdzającego wysokość dochodów, ponieważ ma prezes spółki uległa poważnemu wypadkowi i przebywa na zwolnieniu lekarskim. Skarżący, wraz z matką, ponosi średnie miesięczne koszty utrzymania w wysokości 1020 zł, na które składają się opłaty na czynsz, prąd, gaz, leki, telefon oraz ratę kredytu.
Postanowieniem z 28 listopada 2017 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu postanowienia referendarz stwierdził, że oświadczenia i dokumenty złożone przez skarżącego nie są wystarczające do oceny jego stanu majątkowego. Ponieważ sytuacja osoby fizycznej nie może być oceniana w oderwaniu od możliwości płatniczych małżonka, a w małżeństwie skarżącego nie orzeczono separacji bądź rozwodu, uzasadnione było żądanie dokumentacji obrazującej dochody jego małżonki. Ponieważ skarżący nie przedłożył dokumentów i oświadczeń dotyczących stanu majątkowego i dochodów małżonki, w ocenie referendarza sądowego niemożliwym było uznanie, że spełnia on przesłankę wskazaną w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., powoływanej dalej jako "P.p.s.a.).
Niezależnie od powyższego referendarz uznał za mało wiarygodne informacje o dochodach skarżącego. Stwierdził, że skarżący nie przedstawił dokumentów potwierdzających ich wysokość. Nie przedstawił także zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia, tłumacząc to chorobą prezesa spółki. Z uwagi na powyższe, referendarz sądowy uznał, że przedstawione przez skarżącego informacje są niewystarczające do oceny jego możliwości finansowych, a tym samym wpływu poniesienia kosztów sądowych na utrzymanie konieczne skarżącego i jego rodziny.
Skarżący wniósł sprzeciw, w którym podważył dokonaną przez referendarza sądowego ocenę jego sytuacji majątkowej wskazując, że w zaskarżonym postanowieniu padło wiele stwierdzeń, które zostały bezpodstawnie wysnute, np. ocen nieuznania wiarygodności informacji o dochodach skarżącego. Polemizując ze stanowiskiem referendarza skarżący wskazał, że spółkę prowadzoną wraz z żoną zamknął w lipcu 2011 r. ze względu na fakt zachorowania żony na nowotwór złośliwy. W 2013 r. skarżący został prokurentem w firmie P Sp. z o.o. i w 2014 r. spółka została przez pełnomocnika właściciela obiektu wyrzucona siłą oraz pozbawiona możliwości dalszego funkcjonowania. Kontynuując stwierdził, że od lutego 2015 r. został zatrudniony w spółce I na stanowisku Dyrektora administracyjnego w wymiarze 1/10 etatu, gdyż jest jedynym opiekunem matki, która wymaga stałej opieki, a skarżący nie może podjąć pracy w pełnym wymiarze godzin. Wskazał, że od 2009 r. ma z żoną ustanowioną rozdzielność majątkową i zadał w związku z tym pytanie, czy ma od niej wymagać partycypacji w kosztach sądowych. Dodał, że od 2011 r. jego żona nie pracuje, choruje i pozostaje na utrzymaniu swoich przyjaciół. Do sprzeciwu dołączył: kserokopię umowy o pracę, kserokopię aktu notarialnego o rozdzielności majątkowej małżeńskiej, kserokopię zaświadczenia lekarskiego żony, kserokopię opinii psychologicznej prezesa spółki I.