Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia obowiązku zwrotu dotacji celowej postanawia odrzucić wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sadowego.
Skarżący wniósł skargę na wskazaną decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia obowiązku zwrotu dotacji celowej.
Zarządzeniem Sędziego sprawozdawcy z 23 listopada 2007 r. Skarżący wezwany został w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 200,00 zł. Wezwanie zostało doręczone Skarżącemu w dniu 30 listopada 2007 r. { data stempla pocztowego ). Skarżący nie uiścił wpisu w zakreślonym przez Sąd terminie, co spowodowało odrzucenie skargi postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 25 stycznia 2008 r. na podstawie art. 220 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, póz. 1270 ze zm. ) zwaną dalej P.p.s.a. Odpis postanowienia doręczony został Skarżącemu w dniu 8 lutego 2008 r. ( data stempla pocztowego ). Pismem z 15 lutego 2008 r. Skarżący złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika.
Zarządzeniem Referendarza sądowego z 21 lutego 2008 r. Skarżący wezwany został do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Wezwanie zostało doręczone Skarżącemu 29 lutego 2008 r. ( data stempla pocztowego ). Pismem dotowanym również na dzień 15 lutego 2008 ( data wpływu do Sądu 25 luty 2008 r., data nadania w placówce pocztowej - 19 lutego 2008 r. - data stempla pocztowego ) Skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego.
Uzasadniając swoje stanowisko Skarżący wskazał, że w dniu 30 listopada 2007 r. otrzymał z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo z 26 listopada 2007 r. zatytułowane "Doręczenie odpisu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu". Do wskazanego pisma nie było dołączone żadne zarządzenie. Skarżący uznając to za oczywistą pomyłkę spokojnie czekał i doczekał się na postanowienie sądu z 25 stycznia 2008 r. , którym sąd odrzucił jego skargę z powodu nie uiszczenia wpisu sądowego w terminie. Skarżący podkreśla, że nie otrzymawszy wskazanego zarządzenia, nie mógł wpisu sadowego w nieznanej wysokości i nieznanym terminie uiścić.
Pismem z dnia 1 marca 2008 r. Skarżący oświadczył, że rezygnuje z tej formy
"pseudopomocy", co spowodowało pozostawienie jego wniosku w tym zakresie bez rozpoznania - zarządzenie Referendarza sądowego z 11 marca 2008 r.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonał w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sad na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie natomiast z art. 87 § 1 i 2 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sadowym uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie uprawdopodabniające okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, które to okoliczności stanowią zasadniczą przesłankę przywrócenia terminu. Uprawdopodobnienie nie oznacza udowodnienia braku winy. Brak winy jest przesłanką zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu obowiązku maksymalnej w danych warunkach staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Do Sadu należy ocena czy, czy uprawdopodobnienie braku nastąpiło, czy nie. Sąd nie jest związany twierdzeniem wniosku, gdyż istota uprawdopodobnienia sprowadza się do przekonania sądu o przynajmniej prawdopodobieństwie zaistnienia okoliczności mających wpływ na brak winy w uchybieniu terminu.