Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielko-polskim - Zbigniew Kruszewski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w podatku od towarów i usług za październik 2002 roku postanowił: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych.
Skarżąca wystąpiła z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, że nie jest w stanie ich ponieść, a jest przekonana o słuszności swej skargi.
Ze złożonych przez nią oświadczeń i dokumentów wynika, że mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem. Utrzymują się z wynagrodzenia za pracę męża skarżącej w wysokości 560 zł brutto oraz jej wynagrodzenia za pracę w wysokości 484 zł i emerytury wynoszącej - po dokonaniu potrąceń egzekucyjnych - 365 zł. Małżonkowie K. nie mają oszczędności, ani innych wartościowych składników majątkowych. Całość swych dochodów przeznaczają na potrzeby "bytowe" i lekarstwa.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. osobie fizycznej można przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść całości kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Skarżąca na podstawie złożonych oświadczeń i dokumentów wykazała istnienie powyższych przesłanek. W świetle przedłożonego wyciągu z rachunku bankowego oraz zaświadczeń o wynagrodzeniu skarżącej i jej męża nie ma podstaw do kwestionowania oświadczenia o braku oszczędności. Ich dochody, w świetle wiedzy wynikającej z doświadczenia życiowego, są niskie i mogą wystarczyć jedynie na zaspokojenie podstawowych - niezbędnych potrzeb życiowych.
W tym stanie rzeczy należało uznać, iż skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, w związku z czym postanowiono o przyznaniu prawa pomocy w żądanym we wniosku zakresie (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).