Dnia 29 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Artur Adamiec po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika o przyznanie wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w sprawie ze skargi PR na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych p o s t a n a w i a: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokat A.B. kwotę 2.214 (dwa tysiące dwieście czternaście) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym kwotę 414 (czterysta czternaście) złotych tytułem podatku od towarów i usług.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 20 maja 2015 r. oddalił skargę PR na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 75.746 zł.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach w dniu 2 lipca 2015 r. ustanowił dla skarżącego adwokata, którym wyznaczona została A.B..
Pełnomocnik skarżącego adwokat A.B. w dniu 22 lipca 2015 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. wyroku. Jednocześnie pełnomocnik złożyła wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej PR w postępowaniu kasacyjnym, oświadczając, że koszty w żadnej części nie zostały przez stronę uiszczone. Do pisma pełnomocnik załączyła dowód nadania skarżącemu przesyłki zawierającej opinię.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
( t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), powoływane dalej jako rozporządzenie. W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, stawka przed sądem administracyjnym za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej niż 120 zł.
Niniejsza sprawa dotyczy określenia podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 75.746 zł, a zatem należy do kategorii spraw określonych w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia, zgodnie z którym stawka w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, obliczana jest na podstawie § 6. Paragraf ten w punkcie szóstym stanowi, że stawki minimalne wynoszą przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 50.000 zł do 200.000 zł - 3.600 zł.
Pełnomocnik ustanowiony z urzędu sporządził i doręczył stronie skarżącej oraz przedłożył Sądowi opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Nadto, zgodnie z wymogiem ustanowionym przez § 20 rozporządzenia, wraz z opinią złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy wraz z oświadczeniem, że opłaty nie zostały zapłacone w żadnej części.
Kwota wynagrodzenia określona na podstawie wyżej cytowanych § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a) i § 6 pkt 6 wyniosła 1.800 zł. Wynagrodzenie to po podwyższeniu o 23% podatku VAT, czyli o kwotę 414 zł, należało ustalić na kwotę 2.214 zł. Zgodnie bowiem z treścią § 2 ust. 3 rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Mając na uwadze powyższe należało orzec jak w sentencji postanowienia.