Zażalenie na postanowienie WSA w Kielcach w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w B.-Z. , nr XXII/222/2012 w sprawie udzielenia pomocy finansowej Gminie P. w zakresie pomocy społecznej z przeznaczeniem na realizację zadania związanego z dostarczaniem żywności dla rodzin i osób zagrożonych wykluczeniem społecznym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 września 2014 r. sygn. akt I SA/Ke 310/13 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi A. G. na uchwałę Rady Powiatu w B.-Z. z dnia 29 listopada 2012 r., nr XXII/222/2012 w sprawie udzielenia pomocy finansowej Gminie P. w zakresie pomocy społecznej z przeznaczeniem na realizację zadania związanego z dostarczaniem żywności dla rodzin i osób zagrożonych wykluczeniem społecznym postanawia: odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 29 września 2014 r. odrzucił zażalenie A. G. na postanowienie z dnia 28 lipca 2014 r. o odrzuceniu zażalenia, wydane w sprawie ze skargi A. G.na uchwałę Rady Powiatu w B.- Z. z dnia 29 listopada 2012 r., nr XXII/222/2012 w sprawie udzielenia pomocy finansowej Gminie P. w zakresie pomocy społecznej z przeznaczeniem na realizację zadania związanego z dostarczaniem żywności dla rodzin i osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Na postanowienie z dnia 29 września 2014 r. A.G. złożył zażalenie. Pismami z dnia 20 października 2014 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącego do usunięcia braków formalnych zażalenia w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania przez nadesłanie jednego odpisu zażalenia, oraz przesłał odpis zarządzenia Przewodniczącego Wydziału o wezwaniu skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia. Pisma te skarżący, działający przez swojego pełnomocnika, odebrał w dniu 3 listopada 2014 r. W odpowiedzi złożył odpis zażalenia oraz wniósł o zwolnienie z obowiązku wniesienia opłaty od zażalenia. Następnie w dniu 5 grudnia 2014 r. złożył pismo, w którym cofnął zażalenie.

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach zarządzeniem z dnia 17 grudnia 2014 r. pozostawił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, z uwagi na jego niezłożenie na urzędowym formularzu PPF. Odpis zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 23 grudnia 2014 r. Skarżący nie wniósł sprzeciwu.

Zgodnie z treścią art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: ustawy p.p.s.a., zażalenie, od którego pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, ponieważ mimo wezwania skarżący nie uiścił wpisu, a jego wniosek o przyznanie prawa pomocy został pozostawiony bez rozpoznania prawomocnym zarządzeniem. Z tej przyczyny Sąd odrzucił zażalenie.

Oceniając natomiast cofnięcie przez skarżącego zażalenia należy wyjaśnić, że sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność wniesionego zażalenia ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jego odrzucenia. Zatem merytoryczne rozpatrzenie wniosku o cofnięcie zażalenia jest dopuszczalne, gdy zażalenie nie zawiera braków uniemożliwiających mu nadanie dalszego biegu, czyli zostało skutecznie wniesione. Z uwagi na nieuiszczenie wpisu, rozpatrzenie cofnięcia zażalenia nie było możliwe.

Z podniesionych względów należało na podstawie art. 220 § 3 ustawy p.p.s.a. orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1