Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Rojek po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002r. w sprawie wniosku A. Ś. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej postanawia : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
W niniejszej sprawie skarżąca A. Ś. reprezentowana była przez pełnomocnika doradcę podatkowego P.Z. na podstawie złożonego do sprawy w dniu 8.X.2009r. pełnomocnictwa ogólnego (k.43).
W dniu 13.X.2009r. pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie mu uzasadnienia zapadłego dnia 8.X.09 wyroku.
W tym samym dniu skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu wniosku podniosła m.innymi, że reprezentujący ją pełnomocnik z wyboru nie sporządzi skargi kasacyjnej albowiem wynajęła go bliżej nieokreślona fundacja która nie pokryje dalszych kosztów sprawy .
Jednocześnie jak wynika z notatki służbowej złożone do akt sprawy pełnomocnictwo ogólne nie zostało przez żądną ze stron wypowiedziane lub ograniczone (k. 135).
Wyrok w sprawie doręczony został pełnomocnikowi skarżacej dnia 30.X.2009r.
Przesyłką nadaną w dniu 30.XI.2009r. z kancelarii ustanowionego w sprawie doradcy podatkowego nadesłano do akt sprawy sporządzoną osobiście przez skarżącą ( notatka k. 135) skargę kasacyjną.
Nieprawomocnym postanowieniem z dnia 5 stycznia 21010r. skarga ta została odrzucona wobec naruszenia wymogu z art. 175 p.p.s.a.
Postanowieniem z dnia 19.XI.2009r. WSA w Kielcach przyznał skarżącej prawo pomocy poprzez ustanowienie dla niej doradcy podatkowego. Dnia 22.XII.2009r. Krajowa Rada Doradców Podatkowych powiadomiła Sąd o ustanowieniu dla A. Ś. doradcy podatkowego w osobie dotychczas ją reprezentującego P. Z..
Przesyłką nadaną w urzędzie pocztowym dnia 30.XII.2009r. skarżąca reprezentowana przez ustanowionego z urzędu doradcę złożyła sporządzoną przez tego doradcę podatkowego skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że pełnomocnik reprezentujący skarżącą działał z ramienia fundacji pro bono i chociaż nie wynikało to ze złożonego do akt sprawy pełnomocnictwa nie obejmowało ono złożenia skargi kasacyjnej i reprezentacji przed NSA ( o czym uczestniczka poinformowała Sąd we wniosku o udzielenie prawa pomocy). W związku z powyższym dopiero po wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu i otrzymaniu od mandatki w dniu 28.XII.2009r. nowego pełnomocnictwa mógł on skutecznie złożyć skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył co następuje:
Zgodnie z dyspozycja art. 86 § 1 ustawy z dnia 30.VIII.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.Nr. 153, poz. 1270 ze zm.) dalej p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności bez swojej winy Sąd na jej wniosek przywróci termin. Jednocześnie obowiązkiem strony (uczestnika) jest uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak zawinienia ( art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a) w terminie 7 dniu od ustania przyczyny uchybienia.
Przyjmując tezę pełnomocnika choć nie zostało to udokumentowanie prawidłowo, że wniosek został złożony w ustawowym terminie ( pełnomocnictwo udzielone na druku kancelarii dnia 23.XII.09) to wniosek nie może być uwzględniony.
Złożone do akt sprawy na rozprawie pełnomocnictwo ogólne z użytym określeniem " do występowania przed sadami administracyjnymi" bez ograniczenia jego zakresu w myśl art. 36 i 39 p.p.s.a. oznacza umocowanie pełnomocnika także do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. Wynika to wprost z cytowanych wyżej przepisów o czym przypomniał Naczelny Sąd Administracyjny w przeczeniu zapadłym w sprawie IIFZ 415/0 (ONSAiWSA 2008/2/28). Fakt, iż skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazała , że finansująca ją fundacja pro bono nie zapewni finansowania sporządzenia skargi kasacyjnej nie oznacza ograniczenia czy wypowiedzenia udzielonego pełnomocnictwa wobec braku stosownego oświadczenia. Potwierdza to informacja uzyskana od reprezentującego ją pełnomocnika ( notatka k. 135). Przypomnieć też trzeba, że zgodnie z treścią art. 42 § 1 p.p.s.a. wypowiedzenie pełnomocnictwa jest oświadczeniem woli, które w każdym czasie może złożyć tak pełnomocnik jak i mocodawca. Oświadczenie to winno być sporządzone na piśmie (tj. w tej samej formie w jakiej go udzielono) a skutek prawny w stosunku do sądu odnosi od dnia zawiadomienia go o tym. Nie ulega wątpliwości, samo powiadomienie Sądu o wypowiedzeniu czy ograniczeniu zakresu pełnomocnictwa bez jego wypowiedzenia pełnomocnikowi nie rodzi żadnych skutków prawnych. Nadmienić też trzeba, że sposób rozliczeń między pełnomocnikiem a mocodawcą leży poza sferą zainteresowań Sądu.
Konsekwencja powyższego jest, że w sprawie na podstawie pierwszego z udzielonych pełnomocnictw działał za skarżącą profesjonalny pełnomocnik. Prawidłowo na jego wniosek doręczono mu sporządzone uzasadnienie orzeczenia i od tej datą biegł dla niego termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Powyższe wskazuje, że uchybienie we wniesieniu skargi kasacyjnej spowodowane było zawinionym działaniem reprezentującego skarżącą pełnomocnika. Podniesione przez pełnomocnika skarżącej we wniosku argumenty w żaden sposób nie uprawdopodobniły braku winy w uchybieniu terminu wobec argumentów prawnych omówionych wyżej.
Fakt powołania ustanowionego uprzednio z wyboru pełnomocnika do reprezentowania jej zgodnie z orzeczeniem Sadu z urzędu powoduje tylko zmianę sposobu finansowania usług pełnomocnika. Do czasu ustanowienia go pełnomocnikiem z urzędu miał on prawny obowiązek działać za swą mocodawczynię na podstawie udzielonego uprzednio pełnomocnictwa.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 86 w zw. z art. 87 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł jak w sentencji.