Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Artur Adamiec po rozpoznaniu 6 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w L. na postanowienie Dyrektor Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. z [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z 6 października 2015 r. odrzucił skargę A.Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w L. (Spółka) na postanowienie Dyrektor Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. z [...] r.
nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Podstawę rozstrzygnięcia Sądu stanowił art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U.2016.718), określanej dalej jako "ustawa p.p.s.a.". Spółka, pomimo wezwania Sądu, nie przedłożyła w zakreślonym terminie dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania Spółki. W terminie zostało jedynie złożone pełnomocnictwo udzielone M. P., upoważniające go do reprezentowania skarżącej. Pełnomocnictwo nie obejmowało posiadania aktu założycielskiego Spółki i spraw rejestracyjnych. Zawarto adnotację, że sprawy te prowadzi osobiście R. P. - prezes Spółki. Odpis aktu założycielskiego Spółki został natomiast przesłany przez M. P. po terminie. Postanowienie zostało doręczone stronie 26 października 2015 r. W dniu 2 listopada 2015 r. (data stempla pocztowego), R. P. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia akty założycielskiego Spółki. Uzasadniając wniosek wskazał, że Spółka nie ponosi winy za zaistniałą sytuację. Wyłączną winę ponosi Sąd, który powinien najpierw przeczytać treść pełnomocnictwa dla M. P.. Z pełnomocnictwa tego wynika jasno, że pełnomocnik ten umocowany jest tylko do niektórych czynności, m.in. nie jest i nie był umocowany do posiadania i do składania aktu założycielskiego Spółki, przez to takiego aktu nie mógł złożyć w sądzie. Zdaniem strony Sąd powinien wezwać osobą upoważnioną do posiadania tego aktu. Jednocześnie podniosła, że termin 7 dni, został zachowany. O działaniach Sądu strona dowiedziała się bowiem
2 listopada 2015 r. z postanowienia Sądu z 6 października 2015 r. o odrzuceniu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1, § 4 ustawy p.p.s.a.).
W sprawie bezsporne jest, że skarżąca, działając za pośrednictwem pełnomocnika, uchybiła terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi, tj. nie przedłożyła w zakreślonym terminie dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania Spółki. Odpis aktu założycielskiego Spółki został złożony po terminie. Jednocześnie Sąd stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy p.p.s.a.
W sprawie, nie budzi więc zastrzeżeń dopełnienie przez stronę wymogów formalnych wniosku, lecz okoliczność spełnienia merytorycznej przesłanki przywrócenia terminu, o jakiej mowa w art. 87 § 2 ustawy p.p.s.a. Z treści tego przepisu wynika, że pozytywną przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy strony w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej.