Dnia 14 stycznia 2010 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach - Wydział I w składzie następującym: Referendarz sądowy WSA Agnieszka Karyś-Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku S.G. o zwolnienie od kosztów sądowych, w sprawie ze skargi S.G. na postanowienie Prezydenta Miasta K. z dnia [...]. znak: [...] w przedmiocie nie wyrażenia zgody na umorzenie i rozłożenie na raty zaległości podatkowej p o s t a n a w i a zwolnić stronę skarżącą od kosztów sądowych.
Wraz ze skargą z dnia 25 listopada 2009r. wniesioną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na postanowienie Prezydenta Miasta K.z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie nie wyrażenia zgody na umorzenie i rozłożenie na raty zaległości podatkowej S. G. złożyła sporządzony na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżąca sama pozostaje w gospodarstwie domowym. Jedyny posiadany majątek to nieruchomość - dom wielkości ok. 1400m.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazuje, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Posiadane przez nią nieruchomości są w bardzo złym stanie technicznym ponadto nie może z nich w pełni korzystać, bowiem są zajęte przez lokatorów. Skarżąca oświadczyła, że utrzymuje się z prac dorywczych, nie wskazując jednocześnie wysokości dochodów uzyskiwanych z tego tytułu.
Wobec faktu, że zawarte w powyższym wniosku oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącej, zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 30 grudnia 2009 roku zobowiązano skarżącą do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedłożenie oświadczeń na okoliczność - jaką kwotę miesięcznie uzyskuje z prac dorywczych i czy jest to jedyne źródeł z jakiego czerpie środki na swoje utrzymanie; - jaką kwotę przeznacza na wydatki związane z życiem codziennym np. produkty żywnościowe, inne podstawowe środki niezbędne do życia oraz określenie i udokumentowanie wysokości miesięcznych kosztów utrzymania mieszkania np. energia, ogrzewanie, media, telefon; - czy korzysta z pomocy społecznej, jeżeli tak to w jakiej formie oraz przedłożenie odpisu (kserokopii) zeznania podatkowego za rok 2008.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca przedłożyła pismo, w którym oświadczyła, że z prac dorywczych uzyskuje miesięcznie kwotę ok. 800zł, stanowi to jej jedyne źródło utrzymania. Miesięcznie skarżąc przeznacza 300zł na żywność, 90zł na prąd, 54zł na telefon, 100zł na ogrzewanie oraz 200zł na środki czystości i odzież. W celu udokumentowania wysokości miesięcznych kosztów utrzymania mieszkania w załączeniu skarżąca przedłożyła kserokopie faktur za energię elektryczną. Skarżąca oświadczyła, w okresie grzewczym zużywa tonę węgla, który kosztuje 700zł. Skarżąca oświadczyła także, że nie korzysta z pomocy społecznej.
Ponadto skarżąca przedłożyła zaświadczenie z Miejskiego Urzędu Pracy stwierdzające, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku oraz kserokopię /odpis/ zeznania podatkowego PIT-37 za rok 2008, w którym skarżąca wykazała dochód w wysokości 5946,47zł.
Na gruncie obowiązujących przepisów postępowań sądowych obowiązuje zasada, według której koszty sądowe pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.
Instytucja przyznania prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym).
Ubiegający się o taką pomoc winien, więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Analiza złożonego przez S. G. wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych wykazała, że wniosek ten zasługuje na uwzględnienie.
Biorąc pod uwagę sytuację finansową skarżącej, przede wszystkim wysokość i źródło uzyskiwanych dochodów oraz fakt, że skarżąca nie może swobodnie dysponować posiadanym majątkiem należy stwierdzić, że wykazała należycie, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7, art. 243, art. 244, art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.