Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Dąbek po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku o udzielenie ulgi w spłacie należności za zajęcie pasa drogowego, na skutek sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1149/14, postanawia: I. zwolnić skarżącego od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi, II. w pozostałym zakresie oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Po wniesieniu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku o udzielenie ulgi w spłacie należności za zajęcie pasa drogowego, R.K. (dalej: skarżący) zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Skarżący podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną (ur. w 1978 r.) oraz synem (ur. w 2009 r.). Rodzina mieszka w lokalu o pow. 57,89 m2, należącym rodziców skarżącego, znajdującym się w Krakowie. Skarżący poinformował, że prowadzi działalność gospodarczą, która została zawieszona od stycznia 2013 r., z kolei do listopada 2012 r. był zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie jest zatrudniony w Korporacji Prawno Finansowej "F", skąd uzyskuje dochód na poziomie 542,30 zł netto. Z kolei żona skarżącego osiąga dochód na poziomie 1.833,98 zł netto. Skarżący wyjaśnił, że jego syn uczęszcza do przedszkola. Stwierdził, że jego dochody nie są wystarczające dla utrzymania rodziny, w związku z czym korzysta z pomocy rodziców.
Wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, skarżący oświadczył, że na jego miesięczne wydatki związane z utrzymaniem składają się opłaty z tytułu czynszu (544 zł) oraz 177 zł i 201 zł na rzecz dostawcy energii elektrycznej. Skarżący oświadczył, że nie posiada lokat oszczędnościowych. Skarżący przedłożył wydruk informacji o dwóch swoich rachunkach bankowych (saldo 0,00 zł, dostępne środki: -12.671,02 zł), jak również o rachunku bankowym żony (saldo na dzień 8 października 2014 r. w kwocie 1.248 zł). Skarżący przedłożył ponadto zeznanie podatkowe za rok 2013 na formularzu PIT-36, z którego wynika, że w roku tym osiągnął on dochód na poziomie 6.507,58 zł, przy przychodzie w kwocie 7.794,06 zł, jak również, że jego żona uzyskała dochód w kwocie 35.555,69 zł przy przychodzie w kwocie 39.774,45 zł. Jak podał skarżący, jego żona posiada kartę kredytową z limitem 3.500 zł - dokonano jednego tylko zakupu na kwotę 2.299 zł.
Postanowieniem z dnia 14 listopada 2014 r. Referendarz sądowy oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy.
W sprzeciwie od tego postanowienia skarżący podał, że w 2013 r. uzyskał dochód w kwocie 6.507,30 zł, z czego kwota 542,30 zł została przekazana przez Uniwersytet Jagielloński z tytułu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, a kwota 718,93 zł została przelana jako jednorazowe wynagrodzenie za wykonanie zlecenia na rzecz wrocławskiego przedsiębiorstwa "V". Skarżący podał, że jego żona uzyskała jednorazowe środki z Uniwersytetu Pedagogicznego za zlecenie w kwocie 1.833,98 zł, a stałe wynagrodzenie ze Stowarzyszenia Dobrej Nadziei, gdzie jest zatrudniona w wymiarze 1/2 etatu, wynosi 2.091,17 zł. Skarżący wyjaśnił ponadto, że miesięczne wydatki zawierają również koszty przedszkola (200 zł) oraz spłatę rat kredytu na telewizor (130 zł), zakupiony dla potrzeb edukacyjnych dziecka. Skarżący wskazał również, że zdarzają się nadal przelewy na jego rachunek bankowy prywatny z rachunku bankowego firmowego, związane np. z odzyskaniem należności od kontrahentów.