Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie opłaty skarbowej postanawia : - skargę kasacyjną odrzucić -
Postanowieniem z dnia 23 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę W.G.na decyzję SKO z dnia 29 kwietnia 2013 r. w przedmiocie opłaty skarbowej. Rozstrzygnięcie to zostało skutecznie doręczone W. G. w dniu 28 października 2013 r. wraz z pouczeniem, że przysługuje na nie skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, za pośrednictwem WSA w Krakowie. Skarga kasacyjna złożona po upływie tego terminu zostanie odrzucona. Stronę pouczono także, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, albo doradcą podatkowym - w sprawach obowiązków podatkowych lub rzecznikiem patentowym - w sprawach własności przemysłowej. Poinformowano, że skarga kasacyjna sporządzona przez podmiot nieuprawniony będzie odrzucona bez merytorycznego rozpoznania. W. G. został również pouczony o możliwości przyznania prawa pomocy w tym zakresie.
W piśmie nadanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w dniu 21 listopada 2013 r. za pośrednictwem faksu została sformułowana skarga kasacyjna W. G. od powyższego postanowienia. Ponieważ pismo to nie zostało podpisane we wskazanym w nim miejscu przeznaczonym dla "osoby uprawnionej do sporządzania pism do NSA" jak i przez "wnoszącego" W. G., zarządzeniem z dnia 22 listopada 2013 r. skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez jej podpisanie zgodnie z pouczeniem z dnia 11 października 2013 r. - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Przesyłka zawierająca opisane powyżej wezwanie została doręczona W.G. w dniu 9 grudnia 2013 r.
Dnia 16 grudnia 2013 r. W.G. przesłał do sądu podpisany przez siebie - jako wnoszącego - egzemplarz skargi kasacyjnej. W miejscu przeznaczonym na podpis osoby uprawnionej do sporządzania pism do NSA została naniesiona parafka.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymogu tego nie stosuje się zgodnie z § 2 tego przepisu tylko wtedy gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Ponadto z godnie z § 3 w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami skarga kasacyjna może być sporządzona w przez doradcę podatkowego, natomiast w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego. Sporządzenie skargi kasacyjnej przez osobę mającą kwalifikacje wymagane w/w art. 175 p.p.s.a. przesądza o jej dopuszczalności. Stosownie do treści art. 177 §1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Art. 178 p.p.s.a. stanowi natomiast, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Mając na uwadze treść ww. przepisów należy podkreślić, że w omawianej sprawie skarga kasacyjna nie została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika. Sporządzenie tego środka odwoławczego przez podmiot nieuprawniony jest natomiast błędem, który nie podlega usunięciu w trybie art. 49 p.p.s.a. i powoduje konieczność odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 p.p.s.a. jako niedopuszczalnej (podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). W sprawie z treści skargi nie wynika, że przy konstruowaniu tego środka zaskarżenia brał udział uprawniony fachowy podmiot, a więc wskazany z imienia i nazwiska pełnomocnik należący do kategorii osób wymienionych w art. 175 § 1 i 3 albo osoba wymieniona w art. 175 § 2 p.p.s.a.
Mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na zasadzie art. 178 p.p.s.a.