Sygn. akt I SA/Kr 1228/07 | | P O S T A N O W I E N I E Dnia 20 grudnia 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Maria Zawadzka, Sędziowie: WSA Beata Cieloch, Asesor WSA Agnieszka Jakimowicz (spr), Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2007r., sprawy ze skarg P. M. P. S.A. w K., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące luty, marzec, czerwiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2000r, postanawia : - zawiesić postępowanie sądowe -
Zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Powyższe uregulowanie oznacza, że sąd administracyjny dokonując kontroli zaskarżonych aktów lub czynności pod względem ich legalności, zgodności z prawem ma obowiązek rozpatrzyć sprawę rozstrzygniętą zaskarżonym aktem z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego (por. wyrok NSA z dnia 26 maja 1998 r., II SA 915/97 i 919/97, OSP 1999, z. 4, poz. 79 z glosą J. Borkowskiego, tamże, s. 204 i nast.).
Zważywszy na powyższe Sąd stwierdził, że zaskarżonymi decyzjami Izby Skarbowej określono stronie skarżącej oprócz wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowej w tym podatku i odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej - także dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług.
W związku z tym, że zostało skierowane do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości pytanie prawne dotyczące zgodności polskich regulacji w zakresie dodatkowego zobowiązania podatkowego z normami unijnymi, które to przepisy mają zastosowanie w niniejszej sprawie, Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zgodnie z którym sąd może zawiesić z urzędu postępowanie jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W doktrynie podkreśla się, że należy opowiadać się za szerokim interpretowaniem użytego w pkt 1 § 1 art. 125 cytowanej ustawy pojęcia "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania", wychodząc poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania. Zwłaszcza należy mieć na uwadze, że celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie pkt 1 § 1 art. 125 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem (art. 145 § 1 pkt 7, art. 145a k.p.a; art. 240 § 1 pkt 7 i 8 Ordynacji podatkowej), jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu (por. M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 125 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II).
Zwraca się uwagę zwłaszcza na to, iż ekonomia procesowa oraz względy sprawiedliwości za potrzebą zawieszenia postępowania w razie badania przez Trybunał Konstytucyjny kwestii zgodności z Konstytucją lub aktami wyższego rzędu aktu normatywnego, który stanowił podstawę do wydania zaskarżonego orzeczenia, ale także w sytuacji badania przez ETS zgodności polskich regulacji mających zastosowanie w danej sprawie z normami unijnymi.
W związku z powyższym należało orzec jak w sentencji postanowienia.