Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku M.K. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi MK na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 maja 2010 roku, nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy postanawia : - odmówić ustanowienia adwokata -
M.K. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, w sprawie ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek.
Uzasadniając wniosek podał okoliczności związane z zaprzestaniem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Ponadto wskazał, że prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, ma 63 lata i utrzymuje się z prac dorywczych, które przynoszą mu miesięcznie 300 zł dochodu. Zaznaczył, że nie posiada zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Jest właścicielem domu o pow. 88 m2 (w 1/3 części), mieszkania o pow. 44 m2, nieruchomości rolnej o pow. ok. 0,20 ha i dwóch działek nr 1259/3 i 1260/2 o łącznej pow. ok. 40 m2.
Referendarz sądowy w tut. Sądzie wezwał skarżącego do przesłania szeregu dokumentów, istotnych z punktu widzenia oceny jego sytuacji finansowej. Odpowiadając na to wezwanie skarżący przesłał pismo, w którym wskazał, że jego miesięczne wydatki to prąd, woda - ścieki, podatek. Nie posiada kont ani lokat bankowych. Posiłki dostaje od osób, u których wykonuje prace dorywcze. Do pisma dołączył: zaświadczenie z Urzędu Miejskiego w K., z którego wynika, że jest współwłaścicielem kilku nieruchomości; rachunki za energię elektryczną; kopie decyzji dotyczących podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego. Z załączonych pism wynika min. że z tytułu opłat za usługi wodno - kanalizacyjne na dzień 30 sierpnia 2010r. posiadał zadłużenie w wysokości 141,49 zł.
Postanowieniem z dnia 28 października 2010 r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata oddalił, z uwagi na niewykazanie przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący wniósł sprzeciw, zarzucając zbyt powierzchowne rozpatrzenie sprawy.
Odpowiadając na wezwanie Sądu o uzupełnienie wniosku o przyznanie prawa pomocy, skarżący podał, że nie korzysta z pomocy opieki społecznej, jak również wsparcia finansowego rodziny, czy znajomych. Pomagają mu oni natomiast dostarczając podstawowe artykuły spożywcze i odzież. Skarżący zaznaczył, że podejmuje działania związane ze znalezieniem stałego zatrudnienia. Podał, że pole na wsi Z. leży odłogiem od dziesięciu lat. Na parcelach położonych K. w okresie noworocznym była prowadzona działalność handlowa, lecz jak zaznaczył skarżący, "nie ma on żadnego wynagrodzenia".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 259 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - określana dalej jako "p.p.s.a.") - od zarządzeń wydanych przez referendarza sądowego przysługuje sprzeciw do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Z brzmienia art. 260 p.p.s.a. wynika natomiast, iż w wypadku wniesienia sprzeciwu zarządzenie, przeciwko któremu został wniesiony, traci moc, a sprawa podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. A zatem już samo wniesienie sprzeciwu, a nie jego zakres określony przez stronę, powoduje utratę mocy wiążącej postanowienia wydanego przez referendarza sądowego.