Wniosek w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2004 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.T. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 5 października 2010 r. oddalającego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2004 r. postanawia : - przywrócić termin do wniesienia sprzeciwu -

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia 5 października 2010 r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie oddalił wniosek B.T. o zwolnienie od kosztów sądowych. Rozstrzygnięcie to, wraz z pouczeniem, iż przysługuje od niego sprzeciw wniesiony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia zostało wysłane na adres skarżącej wskazany w skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej.

Przesyłka zawierająca w/w postanowienie została doręczona skarżącej w trybie podwójnego awiza. Pismo zostało złożone w placówce pocztowej dnia 3 listopada 2010 r., awizowane powtórnie dnia 12 listopada 2010 r. i - w związku z niepodjęciem pisma w terminie - zwrócone na adres Sądu. Strona nie wniosła w terminie sprzeciwu od postanowienia.

W konsekwencji, w związku z uprawomocnieniem się zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 5 sierpnia 2010 r. wzywającego do uiszczenia wpisu od skargi, skarżąca została wezwana do jego wykonania, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone skarżącej w dniu 28 grudnia 2010 r.

Pismem z dnia 5 stycznia 2011 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od postanowienie z dnia 5 października 2010 r. W uzasadnieniu podała, że do dnia dzisiejszego postanowienia tego nie otrzymała. Odbierając wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi powzięła informację, że w sprawie musiało zostać wydane rozstrzygnięcie, które się uprawomocniło. W dniu 29 grudnia 2010 r. zapoznała się z aktami sprawy w sekretariacie Sądu, z których dowiedziała się o wydaniu w/w postanowienia. Wskazała, że w sprawie nie zaistniały okoliczności pozwalające na przyjęcie fikcji prawnej doręczenia pisma, gdyż nie nastąpiło prawidłowe doręczenie przesyłki. Nie została ona bowiem powiadomiona przez urząd pocztowy o złożeniu pisma w placówce pocztowej, jak również adnotacje uczynione na przesyłce są nieprawdziwe i wadliwe. Podniosła ona także, że od dłuższego czasu doręczyciel korespondencji nawet nie podejmuje próby osobistego doręczenia korespondencji, tylko ogranicza się do automatycznego wrzucania awiz do skrzynki pocztowej, co samo przez się jest już naruszeniem zasad doręczenia przesyłek określonych w ustawie o postępowaniu przez sądami administracyjnymi. Doręczenie przesyłki w drodze fikcji doręczenia, aby było skuteczne wymaga zachowania warunku zawiadomienia adresata przez urząd pocztowy w sposób niebudzący wątpliwości o nadejściu pisma i miejscu, gdzie można pismo odebrać, a okoliczności te winny być potwierdzone podpisem doręczyciela. Tymczasem na kopercie znajdują się odwzorowane pieczęcie urzędu pocztowego z adnotacją o awizowaniu, lecz przy dacie pierwszego awiza podpis jest nieczytelny, natomiast przy dacie 12 listopada 2010 r. brak jest jakiegokolwiek podpisu, z którego by wynikało kto konkretnie je złożył i czy był to uprawniony i zobowiązany do tego doręczyciel, a nie inna osoba. Braki te powodują wątpliwości czy i w jakim dniu doręczyciel umieścił zawiadomienie o pozostawieniu pisma dla skarżącej. Podała ona także, że w dniu 12 listopada 2010r. odbierała inną kierowaną do niej korespondencję i nic nie stało na przeszkodzie aby również odebrała przesyłkę z w/w postanowieniem. Wskazała także, że prawidłowe doręczenie pisma jest warunkiem koniecznym respektowania uprawnień strony w postępowaniu, stąd też w przypadku, gdy okoliczności związanych z doręczeniem nie da się jednoznacznie wyjaśnić, wątpliwości te należy tłumaczyć na korzyść strony. Skarżąca nie miała zatem obiektywnej możliwości zapoznania się z treścią pisma doręczonego w drodze fikcji prawnej. Niedochowanie terminu było wynikiem okoliczności, na które nie miała ona żadnego wpływu. Tym samym brak winy skarżącej w uchybieniu terminu należy uznać za co najmniej uprawdopodobniony.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej