Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maja Chodacka po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty uzdrowiskowej postanawia: I. uchylić postanowienie zawarte w pkt III wyroku z dnia z dnia 29 stycznia 2009r., sygn. akt I SA/Kr 1540/09; II. zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej 160 (sto sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W pkt III wyroku z dnia 29 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zasądził od strony przeciwnej na rzecz skarżącej 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Pomimo wniosku skarżącej o zwrotu kosztów przejazdu z W. do K. oraz zwrotu równowartości utraconego zarobku, Sąd uznał, że z uwagi na niewykazanie wysokości rzeczywiście poniesionych kosztów postępowania, zasadne było zasądzenie skarżącej zwrotu kosztów sądowych, na które składał się wpis od skargi w kwocie 100 zł.
Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie wnosząc o jego uchylenie. Do zażalenia dołączono zaświadczenie o zatrudnieniu, paragon za nocleg w Krakowie w dniu rozprawy oraz dwa bilety kolejowe na przejazd W - K i K - W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Stosownie do przepisu art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.
Z kolei zgodnie z art. 205 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdu i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata lub radcy prawnego.
Zauważyć należy, że wymieniony w powołanym art. 205 ustawy katalog niezbędnych kosztów postępowania ma charakter wyczerpujący i zarazem wiążący. Nie może być zatem rozszerzany na inne wydatki w nim nie wskazane. W związku z powyższym, skoro storna nie była reprezentowana przez pełnomocnika, może się domagać zwrotu kosztów sądowych, kosztów przejazdów do sądu oraz równowartości zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Z tych względów żądanie skarżącej dotyczące pokrycia kosztów noclegu jest niezasadne.
Dodatkowo - jak wyżej zaznaczono - suma kosztów przejazdu i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata lub radcy prawnego.
W rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia wynosiła 55 zł.
W związku z powyższym wynagrodzenie adwokata na podstawie § 18 pkt 1 lit. a w zw. z § 6 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) wyniosłoby 60 zł. Również wynagrodzenia radcy prawnego wyniosłoby 60 zł na podstawie § 14 pkt 2 lit a w zw. z § 6 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Jest to więc kwota, do której roszczenie skarżącej może być uwzględnione.
Tymczasem Skarżąca wniosła o zasądzenie równowartości utraconego zarobku - 226,32 zł, kosztów noclegu w K. - 80 zł oraz zwrot kosztów przejazdu - 75 zł, co razem stanowi kwotę 381,32 zł. Jak już wyżej zaznaczono roszczenie dotyczące zwrotu kosztów noclegu nie mieści się w zamkniętym katalogu niezbędnych kosztów postępowania, natomiast pozostałe roszczenia mogą być uwzględnione jedynie do łącznej wysokości 60 zł.
Podsumowując stronie skarżącej przysługuje zwrot kosztów sądowych w kwocie 100 zł, stanowiących w rozpoznawanej sprawie wpis od skargi oraz zwrot poniesionych przez skarżącą wydatków do wysokości 60 zł.
Mając powyższe na względzie Sąd, działając na podstawie art. 195 § 2 i art. 205 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.