Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Beata Cieloch po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 września 2008 r. sprzeciwu J. W. na postanowienie referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 maja 2008 roku umarzające postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów i ustanowienia adwokata w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2006 rok postanawia: umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął w dniu 28 kwietnia 2008 r. wniosek skarżącego J. W., w którym zwrócił się z prośbą o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie dla niego adwokata.
Postanowieniem z dnia 15 maja 2008 r. referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wydał postanowienie, którym umorzył postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu postanowienia referendarz wskazał, że kwestia zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata była już rozpatrywana przez Sąd na wcześniejszym etapie postępowania, a skarżący prawomocnym postanowieniem z dnia 12 czerwca 2006 r. został zwolniony od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego adwokata w osobie W. S. Po oddaleniu skargi przez Sąd, pełnomocnik przedłożył opinię o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej, w konsekwencji czego J. W. wniósł osobiście skargę kasacyjną, która następnie została odrzucona. Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie uznał zatem, że prowadzenie postępowania w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata za bezprzedmiotowe, albowiem udzielone zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata jest nadal skuteczne i obejmuje również obecny etap postępowania sądowoadministracyjnego.
Skarżący, wniósł w ustawowym terminie sprzeciw od zaskarżonego postanowienia referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, twierdząc, że sprawa od początku była prowadzona nieprawidłowo w zakresie naliczania kwoty podatkowej i obszarowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz .1270 ze zm.) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Natomiast art. 166 cytowanej ustawy stanowi, że do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach.
W niniejszej sprawie postępowanie należało umorzyć, albowiem jego dalsze prowadzenie było bezprzedmiotowe. Kwestia zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata była uprzednio rozpatrywana przez Sąd i prawomocnym postanowieniem z dnia 12 czerwca 2006 r. referendarz sądowy zwolnił stronę skarżącą od kosztów sadowych i ustanowił dla niej adwokata. Zwolnienie to nie zostało cofnięte, obejmuje zatem obecny etap postępowania sądowoadministracyjnego. Stwierdzenie przez pełnomocnika braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nie uzasadnia ponownego wniosku o udzielenie prawa pomocy. Strona nie może skutecznie domagać się wyznaczenia kolejnego adwokata (radcy prawnego) z urzędu, bowiem przyznane jej prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane. Stanowisko powyższe zostało wskazane przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2005 r. sygn. akt OZ 992/04. Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni pogląd ten podziela. Reasumując zgłoszenie przez stronę skarżącą ponownie wniosku o zwolnienie od kosztów i ustanowienia w ramach prawa pomocy kolejnego adwokata (radcy prawnego) z tego powodu, że poprzedni odmówił sporządzenia skargi kasacyjnej, skutkuje wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 161 § 1 pkt. 3) w zw. z art. 166 w zw. z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.