Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Józef Gach po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym spraw z wniosków "P" Firmy [...] Sp. z o.o. w K. o przywrócenie terminów do uzupełnienia braku formalnego skarg na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] od nr [...] do nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2001 r. do grudnia 2002 r. postanawia : - wnioski oddalić -
W pismach z dnia [...] lutego 2008 r. wnioskodawca zwrócił się o przywrócenie terminów do uzupełnienia braku formalnego skarg o pełne odpisy z KRS - w sprawach o sygn. l SA/Kr 173/07 do l SA 192/07, które na rozprawie w dniu 15 stycznia 2008 r. Sąd połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. l SA/Kr 173/07. Jednocześnie wnioskodawca załączył te odpisy. Wnioski te zostały uzasadnione tym, że w postępowaniu wobec wnioskodawcy reprezentowanego przez pełnomocnika będącego doradcą podatkowym miał zastosowanie przepis art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2003 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. W przepisie tym bowiem nie wymieniono doradcy podatkowego. Zatem wnioskodawca miał prawo oczekiwać, że zgodnie z tym przepisem zostanie bezpośrednio wezwany i pouczony o skutkach niewykazania należytego umocowania przez osobę udzielającą pełnomocnictw. Jednocześnie wnioskodawca zwrócił uwagę na niejednolitą praktykę występującą w Wojewódzki Sądzie Administracyjnym w Krakowie co do skutku jaki wywołuje nieuzupełnienie braku formalnego skargi w terminie i wskazał na przykłady gdy składy orzekające sądu nie odrzuciły skargi z powodu załączenia fotokopii pełnego odpisu z KRS. W jednej zaś ze spraw, tj. o sygn. l SA/Kr 173/07 załączona została taka fotokopia i to uwierzytelniona przez prokurenta wnioskodawcy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wezwania z dnia 6 grudnia 2007 r. o uzupełnienia braku formalnego skarg o odpisy z KRS - w terminie 7 dni zawierały pouczenie o skutku niezastosowania się do tych wezwań. Tym skutkiem było odrzucenie skarg. Wezwania te zostały w dniu 18 grudnia 2007 r. doręczone pełnomocnikowi wnioskodawcy będącego doradcą podatkowym, który załączył pełnomocnictwa przy wniesieniu skarg. Stąd też w sprawach miał zastosowanie art. 67 § 5 p.p.s.a, mówiący że jeżeli ustanowiono pełnomocnika, doręczenia należy dokonywać tej osobie. W związku z tym brak jest podstaw do przyjęcia, aby Sąd miał obowiązek kierowania wyżej wymienionych wezwań również do samego wnioskodawcy.
Gdy chodzi o praktykę Sądu co do skutku nieuzupełnienia braku formalnego skarg w 7 - dniowym terminie, to należy ocenić ją negatywnie, gdyż stanowi ona przejaw naruszenia treści art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., stanowiącego, że Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braku formalnego skargi. Oznacza to, że odrzucenie skargi w sytuacji określonej w tym przepisie nie jest pozostawione swobodnemu uznaniu Sądu. Zatem Sąd powinien w każdej takiej sytuacji odrzucić skargę.
W tym stanie niniejszych spraw nie można przyjąć, aby wnioskodawca wykazał uchybienie terminu do uzupełnienia braku formalnego skarg bez swojej winy. Przyjmuje się bowiem powszechnie, że brak winy w uchybieniu terminu występuje u pełnomocnika, gdy istniała po jego stronie przeszkoda, której nie można było usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Wykazanie braku winy w uchybieniu terminu stanowi zaś jedną z przesłanek do przywrócenia terminu, o której mowa w art. 86 § 2 zd. 1 p.p.s.a. Gdy ta przesłanka nie zachodzi to Sąd oddala wniosek o przywróceniu terminu.
Z tego względu, Sąd działając na podstawie art. art. 86 § 2 zd. 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.