Wniosek w przedmiocie zwrotu podania w sprawie umorzenia, rozłożenia na raty przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa na rzecz Skarbu Państwa
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. F. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 października 2009 r. Nr: [...] w przedmiocie zwrotu podania w sprawie umorzenia, rozłożenia na raty przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa na rzecz Skarbu Państwa p o s t a n a w i a zwolnić skarżącego od kosztów sądowych

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 100 zł od skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 października 2009 r. Nr: [...]w przedmiocie zwrotu podania w sprawie umorzenia, rozłożenia na raty przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego przestępstwa na rzecz Skarbu Państwa, skarżący D. F. złożył wniosek o zwolnienie go od kosztów sądowych.

Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie został złożony w przewidzianej prawem formie, dlatego skarżącemu został przesłany formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia w oparciu o aktualną sytuację finansową. W zakreślonym siedmiodniowym terminie skarżący uzupełnił brak. Z danych zawartych w formularzu "PPF" wynika, że skarżący aktualnie przebywa w Zakładzie Karnym w Ł.. Pomimo podjętych starań skarżący pozostaje bez pracy. Nie otrzymuje pomocy z zewnątrz, nie posiada także środków na koncie. Skarżący nie dysponuje żadnym majątkiem, nie posiada oszczędności, jak również przedmiotów wartościowych.

Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:

Zwolnienie od kosztów sądowych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości wyrażonej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zatem instytucja prawa pomocy winna być stosowana jedynie w przypadkach wyjątkowych, gdy wnioskodawca nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania.

Zgodnie z art. 246 § 1 przedmiotowej ustawy przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym, którego przyznania domaga się skarżąca, obejmuje m. in. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków (art. 245 § 3 w/w ustawy). Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest formą dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Zwolnienie od kosztów sądowych - co do zasady - powinno dotyczyć przede wszystkim osoby fizyczne znajdujące się w ubóstwie, które z uwagi na swoją sytuację materialną i życiową nie są w stanie ponieść kosztów sądowych i dlatego postępowanie z ich udziałem winno kredytować państwo.

W ocenie orzekającego skarżący uwiarygodnił w sposób wystarczający i skuteczny, że nie posiada środków na pokrycie kosztów zainicjowanego postępowania sądowego. Przebywając w zakładzie karnym wnioskodawca ma ograniczone możliwości znalezienia zatrudnienia (jedynie w przedsiębiorstwie prowadzonym przez placówkę penitencjarną). Skarżący oświadczył, że pomimo podjętych starań pozostaje bez pracy. Wskazał, że nie posiada żadnego majątku, nie może liczyć na pomoc bliskich. Stan środków na jego rachunku zakładzie karnym jest zerowy.

W przedstawionej sytuacji odmowa przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie oznaczałaby zamknięcie skarżącemu prawa do sądu.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej