Kraków, dnia 15 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Nina Półtorak po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie skargi na indywidualną interpretację podatkową Prezydenta Miasta K. z dnia 3 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie opłaty skarbowej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
W.G. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na indywidualną interpretację podatkową Prezydenta Miasta K. z dnia 3 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie opłaty skarbowej.
Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego Wydziału z dnia 28 listopada
2012 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, stosownie do § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193).
W dniu 5 lutego 2013 r. (data stempla pocztowego) skarżący złożył na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Zarządzeniem referendarza sądowego WSA w Krakowie z dnia 1 marca
2013 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przedłożenie odpowiednich dokumentów, na okoliczność wykazania jego stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych.
W dniu 13 czerwca 2013 r. wpłynęło pismo W.G. wraz z drugim wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Krakowie oddalił wniosek W.G. w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu powyższego wskazano, że w sprawie zachodzą dwie przyczyny odmowy przyznania prawa pomocy, z których każda z osobna stanowiłaby samoistną podstawę oddalenia wniosku w tym zakresie.
Mianowicie strona skarżąca nie wywiązała się w pełni z nałożonego na nią obowiązku przesłania odpowiednich dokumentów, istotnych z punktu widzenia oceny jej sytuacji finansowej.
Po drugie, płynący z analizy sytuacji finansowej wnioskodawcy wniosek o miesięcznym deficycie budżetu domowego w kwocie 1.114,99 zł, poddaje w wątpliwość wiarygodność oświadczeń składanych przez stronę skarżącą, co wyklucza przyznanie prawa pomocy w jakimkolwiek zakresie.
Od powyższego postanowienia W.G. wniósł w terminie sprzeciw, wskazując, że zostało ono wydane przy nieprawidłowej ocenie złożonego wniosku i sytuacji majątkowej strony.
W uzasadnieniu podał, że jego sytuacja rodzinna i majątkowa jest bardzo trudna, przez co nie wystarcza mu środków na niezbędne wydatki, takie jak leczenie, czy opał. Dodatkowo, nie ma możliwości przedłożenia żądanych przez referendarza dokumentów, bowiem nie ma do nich dostępu bez współdziałania rodziny, a ta współpracy w tym zakresie odmawia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W związku z powyższym, na skutek prawidłowo wniesionego przez W.G. sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 28 czerwca