|Sygn. akt I SA/Kr 1996/13 | POSTANOWIENIE Dnia 14 kwietnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.), Sędzia: WSA Ewa Michna, Protokolant: st. referent Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2014 r., sprawy ze skargi P. K., J. W. i J.P. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 marca 2013 r. Nr LXIX/996/13 w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi postanawia: - zawiesić postępowanie sądowe -
Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity : Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.), sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Niniejsza sprawa została wszczęta wskutek skargi P.K., J.W. i J. P. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 marca 2013r., Nr LXIX/996/13 w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Sądowi wiadomo z urzędu, że przedmiotowa uchwała była już przedmiotem sądowej kontroli. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 11 grudnia 2013r., sygn. akt II SA/Kr 822/13 stwierdził nieważność ww. uchwały w następujących częściach: § 4 ust. 1 w zakresie słów: "oraz od właścicieli nieruchomości, które w części stanowią nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, a w części nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy a powstają odpady komunalne" i § 4 ust. 3 w zakresie słów: "oraz od właścicieli nieruchomości, które w części stanowią nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, a w części nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy a powstają odpady komunalne; a w pozostałym zakresie skargę oddalił. Orzeczenie nie jest prawomocne, ponieważ Rada Miasta Krakowa wniosła od niego skargę kasacyjną. Przekazanie akt sprawy wraz ze środkiem zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego nastąpiło w dniu 3 kwietnia 2014r. Zwrócić należy uwagę, że opisany wyrok z dnia 11 grudnia 2013r. zapadł po rozpoznaniu skargi J. W. i E. M. J.W. jest zatem skarżącym w dwóch sprawach, dotyczących tej samej uchwały.
Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2013r., poz. 594 ze zm., dalej: u.s.g.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. W myśl jednak art. 101 ust.2 tej ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił.
W orzecznictwie wskazuje się, że ten ostatni przepis, dotyczący powagi rzeczy osądzonej przy skardze na uchwałę rady gminy, nie może być interpretowany szeroko. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 października 2012 r., sygn. akt II OSK 1806/12 (Lex Omega nr 1233713) stwierdził, iż przy ustalaniu granic powagi rzeczy osądzonej należy mieć na uwadze, że jeżeli w art. 101 ust. 2 u.s.g. stwierdza się, iż przepisu ust. 1 tegoż artykułu nie stosuje się wówczas, gdy "w sprawie" orzekał już uprzednio sąd administracyjny i skargę oddalił, to rozumieć to należy w ten sposób, iż sąd orzekł już merytorycznie w sprawie konkretnych interesów lub uprawnień naruszonych przez uchwałę organów samorządu terytorialnego, nie zaś "w sprawie tej uchwały". W podobny sposób do tego zagadnienia odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (zob. wyrok z dnia 9 maja 2013r., sygn. akt II SA/Bk 87/13, Lex Omega nr 1326971), wskazując jednocześnie, że przepis art. 101 ust. 2 u.s.g. nie zamyka drogi sądowej podmiotowi zamierzającemu skorzystać z trybu zaskarżenia uregulowanego w art. 101 ust. 1 u.s.g., ale innemu niż ten, którego skarga na tę samą uchwałę została prawomocnie oddalona. Jeżeli o legalności określonego aktu prawa miejscowego orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił, to sąd ten orzekając później, ze skargi innego podmiotu, jest związany dokonanymi wcześniej ocenami - co do treści odnoszących się do ogółu adresatów. Może natomiast ten sam akt prawa miejscowego skontrolować pod względem legalności w takich granicach, w jakich nie był oceniany wcześniej, tj. naruszenia indywidualnego interesu innego skarżącego. W konsekwencji także ewentualne stwierdzenie nieważności takiego aktu może nastąpić tylko w części dotyczącej interesów prawnych kolejnego skarżącego.
W wyroku z dnia 11 grudnia 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie badał m. in. indywidualne interesy i uprawnienia J.W., który w niniejszej sprawie wniósł skargę na tę samą uchwałę. Zatem od sposobu prawomocnego zakończenia tamtego, wcześniej wszczętego postępowania sądowego zależeć będzie, czy w niniejszej sprawie nie zaistnieją przeszkody w rozpoznaniu skargi, o których mowa w art. 101 ust. 2 u.s.g. Uznać zatem należy, że od wyniku postępowania odwoławczego, zainicjowanego skargą kasacyjną od wyroku z dnia 11 grudnia 2013r., sygn. akt II SA/Kr 822/13, zależeć będzie rozstrzygnięcie postępowania w niniejszej sprawie. Postępowanie należało zatem zawiesić do czasu zakończenia postępowania kasacyjnego w sprawie ze skargi J.W. i E.M. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 marca 2013r., Nr LXIX/996/13 w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł jak w sentencji postanowienia, za podstawę biorąc art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a.